اشعاری از مرضیه قائدی
نویسنده: مرضیه قائدی چاپ پست الکترونیکی- منتشرشده در مقالهها
- خواندن 2599 بازدید
قلم
قلم کبود می کند
تن ظریف کاغذ را
وقتی دستم
به تو نمی رسد...
تکرار
تکرار می شوم
در بی رحمی زمان
مثل چهار نقطه آخر حرف هایت
که تمامی ندارد
و نقطه نقطه سطرهایم را به بند می کشد
تو در کجای این حادثه پنهانی
که رد اشک هایم را نمی گیری ...
آکورد
عزل در دست
و سکوت بر لب
نت به نت از تارهای نگاهت نواخته می شوم
بی آنکه بدانم بازیچه کدام آکوردم
دیدگاه خود را درباره این نوشته با دیگران در میان بگذارید:
یا اگر در سایت عضو نیستید، میتوانید به عنوان میهمان دیدگاه خود را بفرستید: