A+ A A-

بهارت خوش که فکر دیگرانی...

نویسنده:  چاپ پست الکترونیکی
شرکت کنندگان در در مراسم بیست و پنجمین سال تاسیس دانشگاه آزاد اسلامی ارسنجان
شرکت کنندگان در در مراسم بیست و پنجمین سال تاسیس دانشگاه آزاد اسلامی ارسنجان

زمانی که کودک بودم، برخی روزها که در حیاط بازی می‌کردم، در خاطرم هست پدرم که هنوز با صلابت و جوان‌تر از امروزش بود، در را که باز می‌کرد و وارد که می‌شد و می‌گفت قرار است حاج حبیب، حاج جواد و حاج رضا بیایند خانه جلسه داریم. ممکن بود افراد دیگری هم بیایند و جلسات شلوغ‌تر می‌شد، اما پایهٔ ثابت‌اش، همین‌ها بودند. ما هم خوب می‌دانستیم که جلسه که شروع می‌شود، نباید وارد اتاق شویم، و وقتی پدر تأکید می‌کردند که کسی به میهمان‌خانه وارد نشود، دیگر برایمان مسلم بود که امر مهمّی در پیش است، و بیشتر امور مربوط به شهر می‌باشد، و این احتمال هم بود که مخالفت برخی از مسئولین را مانع توسعه دیده‌اند و می‌خواهند چاره‌ای بیاندیشند.

کم‌کم حاج حبیب می‌آمدند، ایشان هم همیشه با چهره‌ای روشن، و تسبیح در دستشان از پلّهٔ خانه بالا می‌رفتند و وارد میهمان‌خانه می‌شدند. حاج جواد هم همیشه با آن چهره‌شان که نشان از روحیهٔ مبارز بودن و مقاوم بودن است، می‌آمدند و وارد جلسه می‌شدند. حاج رضا هم که همیشه بر چهره‌شان لبخند نشسته بود، هر کس آن لحظه ایشان را می‌دید، در بحرانی‌ترین شرایط هم آرامش می‌یافت. کم‌کم جلسات شروع می‌شد و تلفن‌های پی در پی به تهران و مسئولین و گاهی هم لحن تندی به خود می‌گرفت، آن‌چنان که صدا به بیرون از میهمان‌خانه هم می‌رسید. در خلال جلسه افراد دیگری هم می‌آمدند و می‌رفتند، و گاهی تا نیمه‌های شب به طول می‌انجامید. گاهی اوقات هم حاج جواد از جلسه بیرون می‌آمد و مرا به مغازهٔ سر کوچه می‌فرستاد تا یک نخ سیگار وینستون قرمز برایشان بگیرم و گاهی دو-سه بار می‌رفتم که نشان از حسّاسیت بالای جلسه داشت.
روز بعد هرکدام جایی می‌رفتند. احتمالا یک نفر با پدرم به تهران، یک نفر به شیراز، و شاید یکی-دو نفر دیگر هم می‌رفتند طوماری آماده کنند. هیچ‌کس خبردار نمی‌شد که در ذهن ایشان چه می‌گذرد. بعد از مدّت‌ها و گاهی ماه‌ها حاصل این جلسات و آن فعّالیت‌ها می‌شد فلان اداره و فلان بودجه و فلان طرح عمرانی. البته گرچه این افراد به عنوان محور در قضایا حضور داشتند، اما نقطهٔ قوت آن‌ها پشتیبانی همهٔ مردم و به خصوص معتمدین و دلسوزان شهر و همچنین خانواده‌های شهدا می‌بود. زمانی که مرحوم حاج احمد خان، زنده یاد دکتر اسکندری و مرحوم آقای آسید علی ثقةالاسلام در قید حیات می‌بوده‌اند، در ایجاد جلسات در خصوص هم‌افزایی بین مردم شهر تاثیرگذار بوده و همچنین آقایان حاج سیّد عبّاس رییس‌السادات، مجید پوراحمدی، حاج علی اکبرپور، مرحوم حاج کریم محمدی، مرحوم سیّد علی‌اکبر نعمت‌الهی، حاجی رحیمی (حاجی عسکر)، حاج حسن حسن‌شاهی (اسداله) و حاج حسن حسن‌شاهی (حاج حسین) هم از جمله معتمدینی هستند که به خاطرم دارم که در جلسات حضور پیدا می‌کردند و همکاری موثری داشتند.
از آن سال‌ها خیلی می‌گذرد، امّا واقعیّت این است که گذشت زمان کار خودش را کرده است. حاج رضا ابراهیمی (صاحب داروخانهٔ ابراهیمی) رفته‌رفته پا به سن گذاشتند، و در این اواخر بنا به توصیهٔ پزشکان نباید دیگر وارد این بحث‌ها شوند چرا که سلامتی‌شان به خطر می‌افتد، و این روزها مشغول نوسازی و احداث بنای جدید مسجد صاحب ‌الزمان می‌باشند. حاج جواد رضایی (فرزند کریم حسین) با بیماری تنفسی دست و پنجه نرم می‌کنند، و رفته‌رفته به خاطر بیماری و مشکلات در حاشیه قرار گرفته‌اند. پدرم نیز دیگر به سن و سالی رسیده‌اند که دیگر برایشان دشوار است که بخواهند همچون آن زمان‌ها کاری انجام دهند، و سکتهٔ مغزی هم که به ایشان آسیب وارد نموده، کار را بر وی سخت کرده است. تنها از این میان، حاج حبیب اسکندری (فرزند حاج علی حسین) که وضعیت بهتری دارند، دست از کار نکشیده‌اند و کمابیش پیگیر امورات عام‌المنفعه در سطح شهر می‌باشند. پیگیری امور مربوط به خیریه‌ها همچون ادارهٔ خیریهٔ امام علی (ع) و همچنین همکاری و فعّالیت به عنوان عضو مجمع خیّرین بهداشت و سلامت صبر و بردباری زیادی می‌طلبد.
پیامبر اکرم صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏ آله می‌فرمایند: «مردم، خانوادهٔ خدا هستند و محبوب‏‌ترین انسان‏‌ها نزد خدا، کسانی هستند که به خانوادهٔ خدا نفع ‏و سود برسانند».
همهٔ هم و غم این عزیزان، خدمت به شهر و دفاع از حقوق مردم ارسنجان بوده است. قطعا در نزد مردم شهر ارسنجان، اقدامات و فعّالیت‌های این عزیزان مورد سپاس و قدردانی قرار خواهد گرفت.

 

سحر دیدم درخت ارغوانی
کشیده سر به بام خسته جانی
به گوش ارغوان، آهسته گفتم
بهارت خوش که فکر دیگرانی
«فریدون مشیری»

 دریافت فایل ویدیویی سخنرانی آقای حسین رضایی در مراسم بیست و پنجمین سال تاسیس دانشگاه آزاد اسلامی ارسنجان

 

دیدگاه خود را درباره این نوشته با دیگران در میان بگذارید:

یا اگر در سایت عضو نیستید، می‌توانید به عنوان میهمان دیدگاه خود را بفرستید:

0
دیدگاه شما پس از تایید مدیر سایت نمایش داده خواهد شد.
  • ممنون از این قلم زیبا و روان.امید است که این اطلاع رسانی و شناساندن این افراد به جامعه دانش آموختگان ارسنجان باعث ایجاد انگیزه ای در بین ما جوانان و دانش آموختگان شود تا بتوانیم راه پدرانمان را ادامه دهیم و با همکاری و اتحاد در جهت ارتقا و آبادانی شهرمان تلاش کنیم.

  • خبریرهمچون نگین انگشتری درشهرستان ارسنجان می درخشد مردمانی پاک وباصداقت ازدست رنج خود مخورند وچشمشان به دست دیگران نیست وحدتشان وهمتشان زبانزد خاص عام است که نشان ازعنایت حق تعالی است قطب کشاورزی شهرستان ،دربخش عمران وآبادی ،اقتصاد،فرهنگ،اجتماع،سیاست،حرف برای گفتن داردانشالله منویسم ازتلاشهاوموانع (از معتمدین،شوراها،بخشداران،فرمانداران،نمایندگان مجلس ،تقسیمات کشوری،وزارت کشور،.............امیدوارم مثمرثمرواقع گردد.هرچند که درصددهستیم باارائه مفالات وپروپزالهاوهمفکری بادانش آموختگان این انجمن دربحث اشتغال واقتصاد ارسنجان قدمی برداریم ، لیکن بخش دوم امرمهمی است( هرچند درجلسات شهرستانی واستانی بارهاگفتم که استقراربخش دوم در عرصه اجتماع ،اقتصاد،سیاست بلاخص فرهنگ درشهرستان ارسنجان بسیارحائزاهمیت است

  • جناب آقای مهندس محمودی، دوست عزیز و ارجمندم، ممنون که نظر و دیدگاه خود را بیان می نمایید، و همچنین جناب زارع، هنرمند محبوب که دغدغه خویش را اذعان نموده اید. ان شاء اله هر تصمیم و راهبردی که در این خصوص اتخاذ شود، و حتی در خصوص مسائل دیگر شهرستان، در سایه "همدلی" اتفاق بیافتد.

  • جناب رضایی مطالب بسیار خوبی رو ذکر کردید تشکر. همه این مطالب درست ولی فقط وفقط گزینه سنجی و کارشناسی بی طرفانه می تواند بیش از همه گزینه ها در تاسیس بخش دو شهرستان ارسنجان موثر باشد .همین خبریز وشوراب آنقدر در برنامه های اجتماعی وگروهی باهم نزدیک وخویشاوند هستند که در جاهای دیگر کمتر مشاهده می شود شما می توانید در جشنواره ها یادواره ها ختم ها بزرگداشت ها و عروسی ها وجشن ها این مهم را به عینه مشاهده نمایید.به اعتقاد حقیر در تصمیم گیری نباید فقط نظر یکی دونفر از اهالی خبریز وشوراب را که گاها خود را اختیار دار همه می دانند لحاظ کرد. نظر اینها نظر همه مردم توابع نیست .اکثریت قریب به اتفاق مردم توابع معتقدند واصرار دارند بخش دوم مستقر شود هر جای توابع باشد اشکالی ندارد...

  • تلاش هاى جناب آقاى رضايى و بزرگان شهر ستودنى ست. به بار نشستن اين تلاش ها حاصل همدلى اين بزرگان بوده است، و اميد است كه دوباره شاهد اين اتفاق زيبا باشيم.

  • جناب آقای مهندس.. ممنونم از لطفتان. ان شاا... که دعای خیرتان در حال استجابت است و اینبار نوبت جوانترهاست که قدم بردارند.

  • راهی پر از بلاست، ولی، عشق پیشواست / تعلیممان دهد، که در او، بر چه سان رویم
    هر چند سایه کرم شاه، حافظ است / در ره، همان به است، که با کاروان رویم
    مولانا
    در سال 1365 و در یکی از جلسات مدیران ارشد وزارت دفاع در تهران حضور داشتم، آقای دکتر جاسبی به عنوان مهمان، سخنران بود، ایشان به این موضوع اشاره کردند که ارسنجان از نظر گستردگی و جمعیت در اولویت ما برای تآسیس دانشگاه آزاد نبود و شهرهای بزرگ زیادی بودند که هنوز فاقد دانشگاه هستند ولی مردم این منطقه تمامی پیش شرط های مورد نیاز برای تآسیس دانشگاه را فراهم آورده بودند و با دستور اکید آقای هاشمی رفسنجانی آن محل صاحب دانشگاه شد .
    معلوم است که اگر تلاش و کوشش بزرگوارانی که در مقاطع مختلف، بویژه در قرن گذشته، بانی خیر و برکات مهمی بوده اند، نمی بود، ارسنجان امروز، آنچه هست، هم، نبود.
    دوستان یکی یکی چهره هائی را که در این سالها متحمل سختی های فراوان شدند و بذل و بخشش هائی داشتند تا در زمینه عمران و آبادانی و آموزش و پرورش و بهداشت و درمان و آموزش عالی و...پیشرفت هائی اتفاق افتد را معرفی می کنند و البته این شناسائی و شناساندن ها، به همت شما، ادامه خواهد داشت .
    جناب آقا محمد هادی رضائی، به تأسی از پدر بزگوارشان، یا بطور مستقل، به تعبیر خودشان، طرح ها و ایده ها و نگرانی هائی دارند که در سایت انجمن دانش آموختگان ارسنجان هم، انعکاس می یابد تا گام اول برداشته شود، حتمآ خود ایشان نیز واقفند که گام های بعدی، منوط به فعال شدن همه نهادهای رسمی و غیر رسمی مرتبط، از جمله انجمن، برای تحقق خواسته هاست.
    این انجمن، اگر چه در شکل گیری و راه اندازی، کوچک ومحدود می نمود ولی اکنون با حدود 400 عضو پتانسیل بالقوه مناسبی برای همراهی و حمایت از چنین طرح ها و ایده هائی دارد.
    بنظر می رسد اولآ باید امیدوارانه به مسائل نگاه کرد و از سختی مسیر هراس به دل راه نداد، ثانیآ باید نسبت به یکدیگر حسن ظن داشته باشیم و خود را گرفتار حاشیه سازی یا حاشیه پردازی نکنیم و به اختلافات دامن نزنیم، ثالثآ قدرشناس خدمات پیشینیان و نفراتی باشیم که به همکاری و حمایتشان نیازمندیم و یا تا به اینجا رسیده ایم، رابعآ از افراط و تفریط در موضع گیری و اظهار نظر و شبهه افکنی جلوگیری نمائیم.
    اگر باور داریم که نوعی قانون نانوشته در خلقت هستی، موجب می شود که به هرکس و یه هر جمعیت، فراخور ظرفیتش فرصت داده شود باید در عمل نشان دهیم که ارسنجان شایستگی بیش از این را دارد (ان شاالله).

  • جناب آقای دکتر حسینی: تاسیس انجمن دانش آموختگان، گام ارزشمندیست و علی الخصوص همراهی و پشتیبانی دانشمندان و نخبگانی همچون حضرتعالی و جناب پروفسور ناظم السادات را به فال نیک گرفته ایم و همه مردم شهرستان ارسنجان بدان امیدها بسته ایم.
    ان شا ا... تمام مردم شهرستان ارسنجان با عبور از گذشته، در فضایی مثبت و سازنده، تمام پتانسیل خود را در رودخانه وحدت جاری کنیم و به دور از حاشیه ها و هرز رفتن، در مسیر آبادانی شهرستانمان جاری شویم. البته همانطور که فرموده اید ناملایمات و دشواری هایی هم اگر بود با متانت و صبر تحمل کنیم و به قول حافظ:
    در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم
    سرزنش ها گر کند خار مغیلان غم مخور...

  • دوست وبرادرگرانقدرم جناب زارع (خوشدل )سلام.ازاين كه دغدغده ي خاطرداريد،ممنون.امابه عنوان فردي كه 2دوره (اول ودوم)به عنوان رييس شوراي اسلامي شهرستان ارسنجان دررابطه بااستقرار بخش دوم تلاش،پيگيري ومكاتبات زيادي داشتم وامروزنيزكم وبيش درجريان هستم به استحضارمي رسانم كه شاه كليدحل اين مشكل بزرگ وكهنه فقط وفقط دردستان معتمدين بزرگوار،اعضاي محترم شوراهاي اسلامي ودهياران پرتلاش خبريزوشوراب است.اگرآنهاقفل مشكل رابگشايند،آنوقت همت مسوولين وكارشناسان محترم تقسيمات كشوري رامي طلبد،هرچندكه ايشان هم عملاوبه دورازمسايل سياسي اگربخواهند،شدني است. به اميدآنكه دوستان منفعت شهرستان وعموم مردم رابر منفعت شخصي ودهستاني خويش ترجيح دهند.

  • دوست گرانمایه وبرادر فرهیخته جناب آقای حاج نظر خادم الحسینی: زحمات ودلسوزی های حضرتعالی در شورای بخش و ودیگر ادارات برکسی پوشیده نیست .واقفید که از همان روزهای اول تاسیس فرمانداری ،راه اندازی بخش دوم دردستورکار بوده وحداقل با آمدن هر فرماندار جدید مبحث تاسیس بخش دوم بیشتر نمود پیدا کرده . ولی با کمال تاسف کاری از پیش برده نشده است.همینکه از واژه"مشکل بسیار بزرگ وکهنه"استفاده نموده اید دلیل بر ناامیدی می تواند باشد. حال آنکه بهترین نزدیک ترین ودرعین حال منطقی ترین کاری که مسئولین استانی وشهرستانی می توانند در خصوص تاسیس بخش دوم انجام دهند کارشناسی وگزینه سنجی بدون تاثیر پذیرفتن از اِعمال نظرهای مغرضانه واحیانا مصلحت طلبانه است .متاسفانه مسئو لین ومخصوصا افرادی که با عنوان نماینده مجلس مدعی رفع این معضل می باشند .تحت تاثیر افرادی هستند که به آنها در انتخابات بعدی برای تبلیغ نیاز دارند.بعضی از آن افراد نیز متعصبانه باعث اختلاف شده اند.نمایندگانی که با شعار آمدند ولی مهمترین ودرعین حال اثر بخش ترین مشکل این شهرستان (تاسیس بخش دوم) راحل نکردند.به نظر حقیر به راحتی می توان بادر نظر گرفتن گزینه های منطقی وبه استناد نظریات کارشناسی کارشناسان بی طرف بخش دوم را تاسیس نمود. البته اینجانب از جناب رضایی سوالم این بود که در خصوص تاسیس بخش دوم تاکنون چه کرده اند؟آنچه مسلم است اینکه:اگر ارسنجان بخش دیگری داشته باشد برای همه ارسنجانی ها مخصوصا عزیزانی که در شهر ارسنجان یا شیراز وتهران و...ساکنند خوب است به 2دلیل 1-بودجه های بهتری را می توان برای شهرستان دریافت نمود2-همفکری ،هماهنگی ورقابت سالم وسازنده بیشتر وبهتر خواهد شد...تا خدا چه خواهد.سرفراز و منصور باشید.

نمایش دیدگاه‌های بیشتر