انجمن پژوهشی آسیب‌های بینایی (راوی)

در هر گوشه و کنار ارسنجان که قدم بزنیم، فردی را مواجه با نوعی معلولیت می‌بینیم و پس از اندکی تامل، عبور می‌کنیم، بی آن که بتوانیم لحظه‌ای خویش را جای او بگذاریم؛ غافل از این که چنین شرایطی ویژهٔ یک یا دو نفر نیست بلکه همهٔ انسان‌ها در مقطعی از زندگی، نوعی ناتوانی را تجربه می‌کنند و جامعه‌ای که به حقوق ایشان واقف باشد و احترام بگذارد، مسئولیت خود در قبال همهٔ انسان‌ها را به انجام رسانده است.

حدود ۵۰۰ هزار نفر در کشور با آسیب بینایی مواجهند که روزانه ۱۰ مورد به این تعداد اضافه می‌شود و بیشترین آنها در روستاها و شهرهای کوچک ساکن هستند. از این ۱۰ مورد، ۷ تا بر اثر ازدواج‌های فامیلی، یکی به دلیل بیماری‌های قابل کنترل، یکی بر اثر سوانح و حوادث و تنها یکی مربوط به سایر عوامل غیرقابل پیشگیری می‌باشد.

دو سال پیش بود که پدر یک نوجوان ۱۴ ساله ارسنجانی با من تماس گرفت و درباره فرزند تیزهوش کم بینای خود صحبت نمود و این که به دلیل نبود امکانات تحصیلی ویژهٔ چنین اشخاصی در ارسنجان، هر سال تصمیم به ترک تحصیل می‌گیرد. این کودک به علت ازدواج فامیلی والدین با مشکل بینایی مواجه گشته اما، خانواده اش نه علت نقص ناگهانی چشم وی را می‌دانستند و نه حتی کوچکترین اطلاعی از امکانات و فناوری‌هایی که به تحصیل و زندگی چنین اشخاصی کمک می‌کند داشتند. نه معنای خط بریل را می‌دانستند و نه طرز کار دستگاه ضبط صدا، کامپیوتر، موبایل و....! این پدر و پسر ارسنجانی، نمونه‌ای از ۲۸۵ میلیون نفر کم بینا و نابینای اقصی نقاط کرهٔ خاکی هستند که 90 درصد آنها در کشورهای جهان سوم زندگی می‌کنند و حتی به ذهنشان هم نمی‌رسد نابینا امکان اشتغال، تحصیل، فعالیت‌های اجتماعی، کار با رایانه، و بیرون آمدن از خانه را داشته باشد.

خوشبختانه امروزه با مشاهدهٔ آمار بالای نابینایان تحصیل‌کرده، وکیل، کارخانه‌دار، برنامه‌نویس، معلم، استاد دانشگاه، هنرمند، شاعر و... معلوم می‌گردد آسیب چشمی، دیگر به معنای ندیدن نیست بلکه تنها ابزار دیدن را عوض می‌کند. از این پس، راوی در خانهٔ تک تک مردم ارسنجان و ایران، امکان دسترسی به آخرین اخبار و اطلاعات مرتبط با کم بینایان و نابینایان را به ایشان می‌دهد. هفته نامهٔ راوی، هر هفته یک خبر تخصصی ویژهٔ افراد نابینا، بخصوص در حوزه فناوری‌های دسترس پذیر، و ماهنامهٔ بینا، هر ماه یک خبر برای افراد بینای علاقمند به آشنایی با این حوزه ارسال می‌کند. اشخاص جهت دریافت آخرین نسخهٔ نرم افزارهای گویاساز رایانه و موبایل و همچنین انجام مشاوره، دیگر نیازمند مراجعهٔ حضوری به سازمان‌های دولتی و صرف هزینه‌های گزاف نخواهند بود.

انجمن محمد رسول الله ارسنجان نیز، اقدام به برگزاری کلاس‌های آموزشی و ارائه مشاوره در همین رابطه نموده است. راوی، تنها خبرنامهٔ تخصصی نابینایان و جزو اولین سامانه‌هایی می‌باشد که راهبرد پیشگیری را در اولویت نسبت به توانبخشی قرار داده است. همهٔ مخاطبان محترم می‌توانند با مراجعه به صفحهٔ اول سایت راوی، به آسانی عضو سامانهٔ اطلاع رسانی دلخواه خویش شوند و با آگاهی از علل بروز این مشکلات، جلوی وقوع آن برای خویش و اعضای خانواده شان را بگیرند. به امید آن که در کشور ما همواره روی صخره‌ها سبزه بروید و نه روی سبزه‌ها صخره!

درباره سید جواد حسینی موسس و بنیانگذار سایت راوی

جواد در سال ۱۳۶۱ در شیراز متولد گشت. نام او را همنام عموی شهیدش، جواد گذاشتند. از کودکی علاقمند به یادگیری بود. دیپلم ریاضی-فیزیک را در سال ۱۳۸۰ اخذ نمود. مادر و خاله اش از کودکی جواد و خواهرش عاطفه را با شعر و ادبیات آشنا می‌کردند به طوری که جواد از نوجوانی شروع به سرودن اشعاری کوتاه نمود.

جواد از ۱۷سالگی، متوجه مشکلی در بینایی چشم راست گشت. بعدها فهمید اکثر آسیب‌های بینایی در ایران از جمله مشکل خود او، ریشه در ازدواج‌های فامیلی پدر و مادرها و حتی پدر بزرگ و مادربزرگ‌ها دارد.
ضعف بینایی از کلاس دوم دبیرستان باعث مشکلاتی در تحصیل و همچنین رفت و آمد او شد. با این حال زبان انگلیسی را با تشویق و حمایت پدرش در کانون زبان ایران فرا گرفت و در زمان اخذ دیپلم، تنها دانش‌آموز دبیرستان احسان بود که با دریافت عالی‌ترین مدرک موجود کانون Senior Proficiency Certificate معادل لیسانس زبان انگلیسی، تسلط مناسبی به این زبان پیدا کرد.

دوره ی تحصیلی را در رشته ی مهندسی آب دانشگاه آزاد شیراز به پایان رساند. همزمان با تحصیل، زبان عربی را نیز فرا گرفت و با فارغ‌التحصیلی از آخرین سطح کانون زبان ایران به عنوان زبان آموز ممتاز، مدرک معادل لیسانس عربی را دریافت کرد. به دلیل علاقه به تحقیق و ترجمه، از زمان تحصیل، همواره در این زمینه فعال بود و پروژه‌های تحقیق و ترجمه ی وی مورد تحسین و تقدیر استادان، دانشگاه و کمیته ی ملی آبیاری و زهکشی قرار می‌گرفت. از جمله، برای اولین بار، روش محاسبه ی پارامترهای حوزه ی آبریز با استفاده از کامپیوتر را در قالب یک خودآموز طراحی کرد که باعث تحولی در دروس مرتبط با حوزه‌های آبریز و بی‌نیاز شدن دانشجویان از دستگاه گرانقیمت پلانی متر Planimeter گشت که کمبود آن برای دانشجویان معضل شده بود.

جواد، سپس به دلیل تغییر محل کار پدرش به تهران آمد . او بارها افراد نابینا را دیده بود ولی هرگز نمی‌توانست خود را جای آنها بگذارد و بداند چه تصوری از زندگی دارند. هرگز حتی فکر هم نمی‌کرد بدون بینایی بتوان به ادامه تحصیل، اشتغال، فعالیت‌های اجتماعی یا کار با رایانه پرداخت در حالی که امروز، تصوری کاملاً متفاوت دارد. وی اکنون با امید به آینده و توانمندی‌های بیشمار انسان می‌کوشد دامنه ی دانش، آگاهی، شناخت و مهارت‌های خود را گسترش دهد تا پنجره‌ای به سوی افق‌های تازه برای نابینایان بگشاید.
در سال ۱۳۸۵ خواهرش عاطفه که دانشجوی دندانپزشکی دانشگاه تهران بود، با راهنمایی یکی از بیماران نابینای خود که جوانی فعال و با نشاط به نظر می‌رسید، وی را تشویق به یادگیری مهارت‌های ویژه نابینایان کرد و دکتر محسن حسینی، از بستگان ایشان، که همان زمان در کانادا در رشته‌ای مرتبط با ژنتیک چشم تحصیل می‌کرد نیز همین توصیه را نمود. این کار با کمک موسسه مردم نهاد عصای سفید:

www.asayesefid.org

به انجام رسید و کلیه ی مهارت‌های لازم را به سرعت فرا گرفت.

همزمان با یادگیری مهارت‌های ویژه کم بینایان و نابینایان، پدرش توانمندی‌های او را به صاحبان و مدیران مؤسسات مختلف معرفی می‌کرد و بالاخره با راهنمایی آقای مهندس بهنام نصیری، مدیر مؤسسهٔ پژوهشگران بین‌المللی آگاه شروع به انجام کارهای تحقیق و ترجمه برای آن مؤسسه نمود. در ابتدا تصور نمی‌کرد مورد توجه قرار گیرد ولی بعد معلوم شد کاملاً برعکس است. به دلیل کیفیت کارها، سفارش‌های بیشتر و بیشتری داده می‌شد و افراد قبلی، او را به دیگران نیز معرفی می‌کردند.کم کم مشغول به انجام فعالیت‌های تحقیق و ترجمه برای دانشگاه ها، مراکز پژوهشی، مؤسسات بین‌المللی داخل و خارج کشور و سازمان‌های دولتی گشت. با توسعه ی این فعالیت‌ها،، در سال ۱۳۸۷ یک شرکت خانگی با مجوز انجام انواع پژوهش، ترجمه و خدمات فناوری اطلاعات، ارتباطات و رایانه را به نام نوپندار

www.IranNopendar.com

تأسیس نمود و به عنوان رئیس هیئت مدیره، با کمک از راه دور (آنلاین) دو کارمند در آن به فعالیت پرداخت.
، به تدریج، به دلیل کم شدن بینایی، فعالیت‌های خود را از تحقیق و ترجمه ی متنی، به سمت پیاده سازی و ترجمه صوت و فیلم برد. او با روش‌هایی ابتکاری و نرم‌افزارهای انحصاری که طراحی نمود، کیفیت و استانداردهای جدیدی را در زمینه ی پیاده سازی فایل‌های صوتی تعریف کرد به طوری که هم اکنون سایت نوپندار، رتبه یک بخش فارسی گوگل در زمینه ی پیاده سازی فایل‌های صوتی می‌باشد.

بنا به درخواست و سفارش بعضی مؤسسات، جواد گویندگی، دوبله و صداگذاری تعدادی فیلم‌های ترجمه شده را نیز بر عهده گرفت. حاصل ۷ سال همکاری وی با قریب ۳۰ مؤسسه مختلف، از جمله مرکز مطالعات شورای عالی انقلاب فرهنگی، مرکز مطالعات شهرداری تهران، بنیاد ملی نخبگان، دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تهران، دانشگاه مالک اشتر، وزارت بهداشت و مؤسسه پژوهشی TCFX در مالزی، تاکنون ترجمه بیش از دو هزار ساعت فایل صوتی و تصویری، ترجمهٔ ۵ کتاب، دوبلهٔ ۲۰ عنوان فیلم آموزشی و طراحی ۵ نرم‌افزار و ۳ وب‌سایت بوده است.

در سال ۱۳۸۷ برای گرفتن مدرک بین‌المللی زبان انگلیسی ( FCE که از لحاظ دانش زبان معادل کارشناسی ارشد زبان یا نوعی تافل دائمی است) همراه با ۸ نفر دیگری که از طرف مؤسسه عصای سفید معرفی شده بودند به آموزشگاه ارشد (نمایندگی ایرانی دوره‌های زبان انگلیسی دانشگاه کمبریج) رفت و شاگرد آقای دکتر علوی شد. پس از ۲ سال، توانست مدرک مذکور را دریافت نماید. وی تاکنون بیش از ۲۵ مقالهٔ پژوهشی را بنا به سفارش پژوهشکده‌ها به آنها ارائه داده است که برخی از مقالات در مجلات تخصصی آن مراکز، به چاپ رسیده‌اند.

جواد به دلیل کمبودهایی که در گروه‌های فعال در حوزه خدمت‌رسانی به کم بینایان و نابینایان می‌دید، از جمله تفوق رویکرد توانبخشی بر پیشگیری، عدم شناخت عوامل آسیب‌های بینایی، فقدان مرکز دانلود نرم‌افزارهای نابینایان، نبود رویکرد مدیریت استراتژیک برای سامان دادن به نارسایی‌های موجود در این بخش، نداشتن رسانه‌های قوی و عدم اتحاد بین گروه ها، تصمیم به راه اندازی انجمن پژوهشی آسیب‌های بینایی (راوی (

www.IranRAVI.com

در قالب یک سایت اینترنتی گرفت که با هدف گردآوری و به اشتراک‌گذاری کلیه ی اطلاعات، آموزش‌ها، کتاب‌های صوتی و نرم‌افزارهای مورد نیاز نابینایان و کم بینایان و همچنین زمینه سازی تشریک مساعی بین علاقمندان و فعالان پیشگیری و توانبخشی در این حوزه به دو زبان فارسی و انگلیسی در دو بخش داخلی و بین‌المللی فعالیت می‌کند. مشاوره‌های تخصصی او اکنون نه تنها برای جامعه نابینایان ایران(در موضوع استفاده از شبکه و کامپیوتر) بلکه برای سایرین نیز حائز اهمیت فراوان است. او همچنان بر این باور است که توانایی‌های بالقوه ی فراوانی در این حوزه وجود دارد که با حمایت و تلاش افراد درگیر، خانواده ها، نهادهای دولتی و غیردولتی و تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران کلان شکوفا خواهد شد