خشک شدن دریاچه بختگان
نویسنده: علی رضا نعمت الهی چاپ پست الکترونیکی- منتشرشده در مقالهها
- خواندن 6422 بازدید
در پی کاهش ورودی آب رودخانه کر به دریاچه بختگان (مقداری از آب کُر در گذشته به دلیل ساختن سد درودزن کم شدهاست)، ورودی آب دریاچه تنها محدود به سیلابهای منطقه (آباده طشک، شهرستان بختگان، خیر، نیریز، خرامه و ارسنجان) گردید.در این میان پس از ساختن سد سیوند بر روی رود سیوند (در تنگه بلاغی، دیگر سیلاب رودخانه «سیوند» هم به رود «کر» نرسید و در نتیجه به دریاچه نیریز نمی ریزد.
اثرات زیستمحیطی
به دنبال این رویداد، پیوستگی میان دو دریاچه طشک و بختگان برای همیشه از بین رفته و نتیجه آن خشک شدن دریاچه بختگان بود و اندکی پس از آن دریاچه طشک هم به خاموشی فرو خواهد رفت؛ چرا که هم اکنون شوری دریاچه طشک به ۱۲۰۰ واحد رسیدهاست که حدود ۴ برابر سالهای پرآب گذشته میباشد.قبل از این پیش بینی شده بود که فاجعهای زیست محیطی برای بختگان رخ خواهد داد.۲ چاههای پیرامون دریاچه، نخست شور (همانگونه که برخی از آنها هم اکنون شدهاند) و پس از آن تلخ خواهند شد (یعنی زه دریاچه را خواهند کشید). بدین ترتیب آب موجود نه تنها دیگر کوچکترین سودی برای کشاورزی نخواهد داشت بلکه در آینده باعث ناباروری زمینهای کشاورزی هم خواهد شد که گاهی برای بازیافت آنها چندین ده سال لازم است.از سوی دیگر، با خشکی دریاچه، دیگر بخار آبی از دریاچه برنخواهد خواست و در نتیجه محصولات کوهی نیریز واستهبان (به ویژه انجیر و بادام) به شدت کاهش خواهد یافت.۵روی دیگر فاجعه، زمینهای شورهزاری است که به جای دریاچه به چشم می خورد و با وزش هر نسیمی، نمکهای آن همچون پردهای بر روی زمینهای کشاورزی کشیده میشود و حتی اگر آبی از چشمهسارها برای زمینها باقی مانده باشد دیگر زمینهای شورهزار استعداد چندانی برای شکوفایی ندارند. گذشته از این، نمکهای بادآورده برای تندرستی انسانهای ساکن اطراف و جانوران اهلی و وحشی هم زیانآور است و بیماریهای پوستی، ریوی و چشمی افزایش می یابد.با خشک شدن دریاچه بختگان، پرندگان مهاجر و کوچ کننده هم دیگر به سوی بختگان نیامده، در نتیجه اکوسیستم بهم خورده و کویر، بهعنوان مهمان ناخوانده، به معنای حقیقی آن واقعیت تلخ منطقه شد. که البته برخی از آنان دریاچه پشت سد را برای زندگی برگزیده اند. پیش ازسد سیوند آب رود (سیوند) به بیرون از ایران یا شنزارهای بیحاصل کویر لوت نمیرود که به هدر رفته باشد. در واقع این سد آبی را که در دریاچه بختگان گرد میآمد و در کشاورزی و دیمکاری و دامپروری به کار میرفت به پشت سد سیوند منتقل کرد و به کشاورزان و مردم دیگری داد. یعنی تقریباً کاری عبث و بیهوده.دیده بان محیط زیست ایران تعداد ۲۰۰۰ جوجه فلامینگو در میان نمکزارهای دریاچه بختگان تلف شدند.
منابع
۱- ماهنامه آناهید، شماره ۷، شهریور ۸۴.۲- روزنامه عصر مردم، ۱۷ شهریور ۸۴.۳- سایت ایران امروز، دکتر علی حصوری، ۱۵/۶/۸۴.۴- فضل بن نیریزی و زادگاه او، محمد علی پیشاهنگ۵- گزارش سازمان آبهای زیرزمینی فارس، مهندس محمد موسوی۵- خبرگزاری مهر دریاچه بختگان کاملا خشک شد.‹رده:دریاچههای استان فارس›
دیدگاه خود را درباره این نوشته با دیگران در میان بگذارید:
یا اگر در سایت عضو نیستید، میتوانید به عنوان میهمان دیدگاه خود را بفرستید: