خلاصه ای از زندگینامه حسین نعمتی (علوی)

جناب آقای نعمتی همیشه با علاقه در فعالیت های اجتماعی شهر ارسنجان حضور یافته اند. خدانگهدارشان باشد

باسلام و احترام برخود می بالم که در مدت کوتاهی که در ارسنجان هستم.افتخار آشنایی با اساتید محترم،اندیشمند و بزرگواری چون استاد اکبر اسکندری، استاد عبدالعلی هاشمی و استاد حسین نعمتی و . . . را داشتم ولی صد افسوس که مسولین و مردم قدر این گوهرهای گرانبها را نمی دانند.امیدوارم تا زمانی که زنده هستم بتوانم از محضر تمامی بزرگواران کسب فیض نمایم.

با سلام و تشکر از سنت حسنه بزرگداشت چهره های برجسته اینجانب سال ها با ایشان آشنایی داشته و از نزدیک شاهد فعالیت های فرهنگی ایشان و همسر شان بودم در سال 1360 و 1361 که در دبیرستان های ارسنجان مشغول انجام وظیفه بودم از نزدیک شاهد تلاش های فرهنگی ایشان در مسجد جامع و کتابخانه فعال آن بودم در جلسات متعددی که در برخی منازل ، از جمله منزل ایشان حضور داشتم مشاهده می کردم که با تمام وجود به فرهنگ اسلام و ارزشهای معنوی و اخلاقی عشق می ورزد.

به اعتقاداینجانب جناب آقای نعمتی(علوی) از جمله افراد خدوم ودرعین حال بدون ادعایی هستند که با عشق وعلاقه در جهت پیشرفت شهروشهرستان خدمات مفید وقابل توجهی داشته اند.ایشان را از سالهای 57-58می شناسم آنچه بیشتر از هرچیز می تواند از شاخصه های این بزرگوار باشد این است که برخلاف خیلی از افراد مدعی، باوجود داشتن تخصص ریاضی، در موضوعات دینی ومذهبی وفرهنگی نیز علاقه مندی ها وقابلیت های خوبی را از خود نشان داده اند.هروقت وهرجاکه صحبت از به وجود آوردن اعتقادات دینی واخلاقی در جوانان ونیز اهمیت دادن به نماز و عبادات خالصانه وجمعه وجماعات وپرهیز از دروغ ومنکرات می شودبی اختیار یادم به ایشان وجناب حاج ابوالقاسم آثاری که ایشان هم از بزرگواران ارسنجان هستند می افتد چون ایشان هرچند دببر ،مدرس واستاد ریاضی بوده و هستند ولی به امور مذهبی ودینی اهتمام ویژه ای از خود نشان داده ومی دهند.البته این بدین معنی نیست که خدای نکرده دیگر عزیزان ریاضی دان ومدرس ومعلم شهرستان اینگونه نیستند.از خداوند منان برای همه خدمتگزاران به علم واخلاق اسلامی آرزوی توفیق می نمایم .
واما خطاب به مسولین فرهنگی شهرستان:جادارد به نحو شایسته ای از خدمات چندین ساله جناب آقای حاج نعمتی به جهت راه اندازی فصلنامه پیام ارسنجان تقدیر وتشکر به عمل آید.یادم هست که در اوایل راه اندازی این فصلنامه وپس از راه اندازی آن ،این بزرگوار چه زحمت ها یی را متحمل می شدند.شاید بعضی ها عقیده داشته باشند که "پیام ارسنجان "جناحی بود .اغتقاد بنده این است که بااین حال نیز جایش در شهرستان واستان وحتی کشور خالی است زیرا به هرترتیب پیام ارسنجان بود .
خوشبختانه سایت ارزشمند "انجمن دانش آموختگان ارسنجان "ونیز سایت خبری تحلیلی "ارسن نیوز "هم کارهای فاخری را در این مدت کوتاه به منصه ظهور رسانده اند که جای تشکر دارد.ولی باکمال تاسف احتمال می رود که فقط خاص دنیای مجازی بوده ودردسترس عموم قرار نگیرند و افرادی خاص مخاطب آن باشند.که امیدوارم برای این مشکل هم چاره ای اندیشیده شود.
غزلی عارفانه از حافظ گرانمایه تقدیم همه خوانندگان:
سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد
وآن چه خود داشت ز بیگانه تمنا می‌کرد
گوهری کز صدف کُوْن و مکان بیرون است
طلب از گمشدگانِ لبِ دریا می‌کرد
مشکل خویش برِ پیرِ مُغان بردم دوش
کو به تاییدِ نظر حلّ معما می‌کرد
دیدمش خرم و خندان، قدحِ باده به دست
و‌اندر آن آینه صد گونه تماشا می‌کرد
گفتم: «این جام جهان‌بین به تو کِی داد حکیم؟»
گفت: «آن روز که این گنبد مینا می‌کرد»
بی‌دلی، در همه احوال، خدا با او بود
او نمی‌دیدش و از دور "خدایا" می‌کرد
این همه شعبده خویش که می‌کرد اینجا
سامری پیش عصا و ید بیضا می‌کرد
گفت: «آن یار، کز او گشت سر دار بلند،
جرمش این بود که اسرار هویدا می‌کرد»
فیض روح القدس ار باز مدد فرماید
دیگران هم بکنند آن چه مسیحا می‌کرد
گفتمش «سلسله‌ی زلف بتان از پی چیست؟»
گفت: «حافظ گله‌ای از دل شیدا می‌کرد!»

با تشکر
با ایشان از دوران نوجوانی (دهه چهل شمسی) آشنا هستم، در درس و اخلاق و هوش سرآمد بود و ما که کوچکتر بودیم و می دانستیم که زمان را(بدون اینکه ساعت داشته باشد) به دقت اعلام می کند، گاهی می پرسیدیم ساعت چند است و با دریافت پاسخ، به ساعتی که داشتیم مراجعه می کردیم و به وجد می آمدیم.
در دوران دنشجوئی (مقطع لیسانس) در کرج، به اتفاق آقای ناظم السادات(سید محمد)، به سراغش می رفتیم و بعدها همواره در جریان خدمات و کوشش های او و همسر فداکارش، در جهت اعتلای فرهنگ زادگاهمان بوده ایم.
انتظار می رود سنت حسنه گرامیداشت چهره های ماندگار، که در سطح کشور جریان دارد، به منطقه ما هم برسد و روزی شاهد پاسداشت خدمات مخلصانه و بی ریای وی باشیم.