A+ A A-

رموز موفقیت در زندگی

نویسنده:  چاپ پست الکترونیکی
موفقیت
موفقیت

انسان ذاتأ موجودی کمال جو و توفیق طلب به شمار می رود، ولی بستر و فضای رشد و تعلیم و تربیت، با چاشنی برخی خصوصیات ژنتیکی، مسیرهای متفاوتی را فراروی آحاد بشر قرار می دهد و امکان صعود تا اعلاالعلیین(عالی ترین مرتبه وجود) و سقوط تا اسفل السافلین(پایین ترین مرحله وجود) در رقابتی جدی و نفس گیر، به معنای زندگی، وجود دارد.
 موفقیت ابعاد مادی و معنوی وسیعی دارد و همانند سایر پدیده های طبیعی دارای دیاگرام توزیع نرمال می باشد، بعبارت دیگر اندکی از افراد موفقیت های کاملأ چشمگیر و برجسته داشته و اندکی دیگر در مراحل و مرتبتی نازل و پست بسر می برند و اکثریت (در فاصله ای برتر یا کمتر) نزدیک به حد میانگین قرار دارند.

اگر چه بنا به نظر اکٍثر کارشناسان تعلیم و تربیت و روانشناسان و دانشمندان علوم انسانی، شالوده و زیربنای شخصیتی افراد، بیش از هر زمان، در طفولیت و نوجوانی و جوانی شکل می گیرد و مسیر موفقیت فرد تسهیل یا کند می گردد، ولی همواره امکان بازگشت از مسیر غلط و سراشیبی سقوط و پیمودن راه توسعه و تعالی و کمال، وجود دارد.

خانواده، مدرسه و محیط اجتماعی و فضای فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی، همه و همه در تسریع نمودن رشد و شکوفائی، یا کند شدن آن نقش دارند و تلاش و جدیت در بهسازی بستر های تربیتی، ضرورتی قطعی و موجب تفوق ملت ها بر یکدیگر بشمار می رود.

علی رغم آنچه گفته شد، نمونه های فراوانی، که در تمامی ادوار تاریخی و در کلیه کشورها وجود داشته و دارد، گواه این است که عزم و اراده فردی در پیمودن مسیر موفقیت و انتخاب های درست و سنجیده می تواند بر مشکلات و معضلات پیچیده و کلان فائق آید.

فیض روح القدس ار باز مدد فرماید / دیگران هم بکنند آنچه مسیحا می کرد

امروزه دانشمندان معتقد به وجود بهره یا ضریب هوشی دائم(IQ) و بهره یا ضریب هوشی هیجانی (EQ) به معنای قدرت برقراری ارتباط با سایر افراد، هوش فرهنگی( (CQبه معنای قدرت برقراری ارتباط با سایر فرهنگ ها و اقوام در داخل کشور و (NQ ) به معنای قدرت برقراری ارتباط با افرادی از سایر کشورها، هستند و سهم مورد دوم((EQ را در میزان موفقیت افراد، فراتر می دانند و این به این معناست که باید در مسیر بلند و طولانی زندگی، از نعمت هوش خویش، در کوتاه ترین زمان ممکن، بهترین بهره را، در ایجاد تعامل مثبت و انتخاب های سنجیده و درست، بگیریم.

شیخ اجل سعدی شیرازی می گوید " کس ندیدم که گم شد در ره راست" و باز در مثلی عامیانه و در نقطه مقابل گفته می شود "بار کج به منزل نمی رسد".

زندگی ممکن است میدان وسیعی را فرا روی ما ننهد که بتوانیم هر طور می پسندیم در آن مانور دهیم ولی در همان میدان های محدود هم می توان انتخاب های بهینه داشت تا به مقصد و مقصود اصلح رسید(ان شاالله).

دیدگاه خود را درباره این نوشته با دیگران در میان بگذارید:

یا اگر در سایت عضو نیستید، می‌توانید به عنوان میهمان دیدگاه خود را بفرستید:

0
دیدگاه شما پس از تایید مدیر سایت نمایش داده خواهد شد.

افرادی که در این گفتگو هستند

  • با سپاس از جناب رحیمی عزیز که نسبت به این موضوع توجه نشان دادند. خانواده شالوده و زیربنای یک اجتماع است. اما متاسفانه در دنیای مدرن، با تغییر یافتن سبک زندگی مشغله، گرفتاری و دغدغه های والدین افزایش داشته، و تمرکز کافی برای پرورش کودکان وجود ندارد. در کشورهای پیشرفته این پدیده زودتر رخ داده است، و دولتهای آنها در جهت پرورش نسل های بعدی نهادهایی را موظف کرده اند که در این راستا باری از دوش خانواده ها بردارند. نهادهای مشاوره ای، آموزشی و پرورشی، دانشگاه ها و حتی موسسات غیرانتفاعی برای این موضوع دیده شده اند. در کشور ما با توجه به اینکه اثرات مدرنیته خیلی وقت نیست در جامعه قابل لمس شده، لذا بدینخاطر ما کمی با تاخیر متوجه نقش این نهادها در زمینه تربیت دانش آموزان شده ایم. حال نیاز به تحقیق و پژوهش های علمی و دقیق کاملا حس می شود.

  • باسلام.ضمن سپاس از مقاله ارزشمند دوست دانشمندم جناب حسینی باید به جناب رضایی عزیز عرض نمایم که فرهنگ در نهاد خانواده و تطوری درونی است و کاری به مسئولین تربیتی و به خصوص برعهده اداره محترم آموزش و پرورش، دانشگاه آزاد و همچنین نخبگان علمی ارسنجان نیست، بلکه این مهم در نهاد خانواده شکل می گیرد و بعد به جامعه تزریق می شود.البته که خانواده اگر بنیانی سست داشته باشد متاسفانه دیوار فرهنگ تا ثریا کج میرود، که آنهم راه حل دارد ،که علاج اش این است خود شکن شیشه شکستن خطاست. اگر در جوامع سنتی که ما در ارسنجان با آن مواجهه هستیم این خود شکنی ها شکل نگیرد.متاسفانه بین نسل جدید و نسل پیشین کنش و کشمکش و یا درگیری به وجود می آید.و این دقیقاَ به خاطر ضریب هوشی نوجوانان امروزی است و کاری هم نباید داشت که موقعیت جغرافیایی این نوجوانان نخبه یا با هوش در ارسنجان است یا کرج و یا هرجای دیگر این نوع ژنتیکیک جهش یافته نسل امروز است.پس بیاییم به جای شانه خالی کردن از مسئولیت ها و به گردن انداختن به دیگری .در خود فرهنگ خودساختگی را آغاز کنیم.پیروز باشید.ایدون باد ایدون تر باد

  • با سپاس از جناب دکتر حسینی بخاطر درج این مطلب ارزشمند. جا دارد که به این موضوع دقیق تر و مبسوط پرداخته شود، چرا که شناخت پیدا کردن از توانمندی ذهنی انسان میتواند در موفقیت ما موثر باشد. الحمدلله مردم شهرستان ارسنجان ذاتا از نظر ضریب بهره هوشی(iq) در سطح خیلی بالایی قرار دارند، و متاسفانه از نظر هوش هیجانی(eq) به نسبت نسل های قبل به مراتب ضعیف تر شده اند. هوش هیجانی برخلاف ضریب بهره هوشی، تا حدود زیادی اکتسابی است و ما جهت پیشرفت نسل های بعدی مان در ارسنجان می بایستی زمینه تحقیقات بومی در این زمینه و ارایه نظرات کارشناسانه و علمی را هم فراهم نماییم. پرداختن به این مهم پیش از همه مسئولیت اداره محترم آموزش و پرورش، دانشگاه آزاد و همچنین نخبگان علمی ارسنجان است.