شعری در رسای آیت الله ثقه الاسلام ارسنجانی
نویسنده: جعفر زارع(خوشدل)- منتشرشده در مقالهها
- خواندن 5552 بازدید
تقدیم به پیشگاه روح پرفروغ زنده یاد سید زین العابدین ارسنجانی معروف به آقای ثقه الاسلام
در شهر انار و شعرو ایمان
در خطّــه ی کاتبان قرآن
آنجا که ندای حق پرستی
آوای خوش خــداپرستی
برکوچه وکوی آن هویداست
یک سیّد با خدا به پاخواست...
از سلسله ی جلیل سادات
دلــداده ی عترت وعبادات
بازهد وخلوص وعشق والهام
با نام خوش ثقّه الاسلام
همواره مطیع امر معبود
الگوی خداپرستی و جود
تفسیر مرام مصطفایی
همواره به سوی پارسایی
گلواژه ی شور وهمدلی بود
دلبسته ی عشق یا علی بود
سرشار وفا وحلم واخلاص
لبریز صفا وعشق و احساس
معروف به زهدوحق پرستی
مشهورِ امین و پاکدستی
آوای خوش خدا خدا بود
یک مومن پاک بی ریا بود
در دغدغه ی غم ضعیفان
می سوخت چوشمع ازدل وجان
محبوب وصمیمی وخداخواه
با مردم خویش یار و همراه
درخانه و کوی و ایل ، الگو
خوش طینت وخوش زبان وخوشخو
از او همه جا ندای وحدت
می بود بلند و با صلابت
با نیّت پاک وعشق و ایثار
صف های نماز از او پدیدار
مبنای محبّتش خدا بود
وَز هر ستمی گره گشا بود
برپیر و جوان وبرزن و مرد
از روی ادب سلام می کرد
اخلاق خوش و گذشتهایش
می داد صفا به خطبه هایش
بامردم خویش ماند و تابید
مانند شعاع نور خورشید
جاوید تمام خاطراتش
احسنت به جمله ی صفاتش
چون بود ز هرچه گفت عامل
این شهرودیارازاوست خوشدل
بی شک به بهشت جاودان او
در نزد خدای ، شادمان او
روحش شاد........
خدایش رحمت کند.