دوشنبه های ادبیات: به مناسبت تولد امام رضا (ع)

۱- تولُد امام رضا(ع)  
جهان  پُر از صفاشد
طنین  نغمه ها  شد
صفای  سبزه ها  شد                    تولّد  رضــا    شد
**********
شکفته غنچــه ی  گل  
ز عطر و بوی سنبل
گل است وصوت بلبل                  تولّد  رضا   شد
**********
مدینه غرق نور است
سرور در سرور است
تولّد  شعور  است                    تولّدرضا شد
**********
ستاره ای   درخشید
چو  تابناک  خورشید
جهان رضای خوددید                 تولّد رضا شد
**********
چونقش  بر رضا زد
علی  خدا  خدا زد
به کهکشان صدازد                 تولّد  رضاــ  شد
**********
به شوق  شد  مدینه
به  جشن  بی   قرینه
صفا   شده  به  سینه               تولّد   رضا  شد
**********
غم   از  دلم  گسستم
به جشن عشق هستم
خوشم وخوشدل هستم                  تولّد  رضا  شد
**********
            

۲- دو خورشید ...
کرب و  بلا ، تجلّیِ  دل دادن و  رضاست
خورشیدِ طوس ،  نور درخشان کربلاست
آن هجرت حسین ، که   لرزاند    کاخ    ظلم
 سرلوحه ی  رضا و رضا  ، رهرو  خداست
شمس الشّموس طوس    غریبیست     آشنا
با غربت  حسین ، که شاهِ شهید هاست
غم  نامه ها       و     ناله      و    فریادِ        یا حسین
برجان وروح شیعه همان،آهِ یا رضاست
هر  دو     غریبِ     غربت  و هر دو ، مهاجرند
بهر  نجاتِ  روح  ِجهانی ، که   مبتلاست
بر خاک  پای این دو گدایی، توانگریست
یعنی که شاه دشمن اینان،کم از گداست
داروی  درد  و  راحت  روح   و  مُسکّنند
اعجازشان به عاشقشان ،بِه زِ کیمیاست
بارانِ اشک ، بدرقه ی این دو گوهراست
کرب و بلا وطوس،خروش دو همصداست
این خاک های پاک   ،    شفا بخش   و    مرهمند
  برپلکِ  خون  چکانِ مُریدانشان ، دواست
صدها سلام سرخ ، به  سرخیّ   خون عشق
بر طوس و  کربلا ،که مکانی خدانماست
نفرین و  ننگ ، ننگِ  مداوم  به ظالمان
وآن کس که درتقابل فرزند مصطفاست
در       انتظارِ      رویتِ      خورشیدِ      قائمیم
مهدی بیا که خصم ،  پُر ازحیله وریاست