گمبان، تهدیدها و فرصت ها ....

موضوع بسیار بسیار مهمی را که ایشان در خطبه دوم عید سعید فطرامسال مطرح نمودند،هرچند بر کسی پوشیده نیست اما الحق ووالانصاف تذکر بجایی بود تا به همه اهالی شهرستان ومخصوصا به نمازگزاران یادآوری شود که درمدت کمتر از بیست سال گذشته چقدر از افتخاراتمان فاصله گرفته ایم.نه تنها فاصله بلکه در مواردی هم خیلی از آن دورشده و شاید خیلی از ماها آن را فراموش کرده باشیم.موضوعات مهمی که هرکدام از آن بیانگر اصالت و هویت چندین وچندساله مردم شهرستان ارسنجان است.
واقعیت این است که این موارد ۱- حوزه علمیه سعیدیه با ۴۰۰ سال سابقه تاریخی وفرهنگی ۲- حجاب وعفاف که بیانگراصالت فرهنگی و اخلاقی و مذهبی هر جامعه سالمی می تواند باشد ۳- قرآن ،قرآن نویسان وجلسات پررونق قرآن ومحافل قرآنی که نشان از روح بیدار و مذهبی ارسنجانیها دارد،هرکدام به نوبه خود موضوع کوچک وکمی نیست تا چه رسد که اینها همه دریک جا متمرکز شده باشد...هرچه خوبان همه دارند تو یکجا داری.
شنیدن این سخنان حاج آقا احمدی تا ساعتها ذهن مرا به خود مشغول کرده بود گهگاهی به خودم می گفتم ببین کجا بودیم و الان کجا هستیم.اگر هم می خواستم نمی توانستم خودم را به بی خیالی بزنم.البته در خصوص حوزه علمیه سعیدیه مشخص است که با تلاشهای بی وقفه حاج آقا احمدی نه تنها وضعمان از بیست سال پیش بحمدالله  بهتر است بلکه در طول این مدت حوزه علمیه خواهران وبخش جدید حوزه علمیه پسران در کنار مسجد جامع ساخته شده که ازمواهب علمی و مذهبی و فرهنگی اش،همه شهرستان وحتی دیگر شهرستانها نیز بهره مند هستند.در همین بیست سال گذشته ده ها طلبه خواهر وبرادر ثبت نام شده و مدارج علمی و فقهی رادر شهرستان ارسنجان گذرانده ومشغول ترویج فرهنگ ناب اسلام محمدی در شهرستان و دیگر جاهای این کره خاکی هستند الحمدلله...اما هنوز هم جای حمایت و پیشرفت بسیاری دارد.
در خصوص قرآن وکاتبان قرآن وآموزش قرآن هم هرچند ضعفهایی مشاهده می گردد ولی بحمدالله وبه همت خدادوستان و خداجویان وبازهم عنایات نمایندگی ولی فقیه ودیگر علما حرفهای خوبی برای گفتن داریم.جلسات قرآنی مساجد شهر وروستا و ختم قرآن ماههای رمضان در مساجد،همچنین ختم کامل قرآن درحرم انصار الحسین را به شیوه ای بسیار ارزشمند وبارونق، که به همت برادر جانباز اصغر نعمتی ودیگر اعضا ودوستداران هیئت رزمندگان اسلام برگزار می شودنباید از نظر دور داشت.ضمن اینکه در همین سالها نیز شهرستان ارسنجان با وجود چهره های بنام وشاخصی همچون استاد محمد نعمتی ارسنجانی و...در استان وحتی کشور حرفهای خوبی برای گفتن دارد.شُکراً لله...انتظار این است که دهها و بلکه صدها محمدنعمتی و اشرف الکتاب داشته باشیم.آیا با وجود پشتوانه های قرآنی فراوانی که ارسنجان دارد این انتظار انتظار زیادی ست؟!
واما درخصوص عفاف وحجاب،بانهایت تاسف،نباید تردیدی داشت که سیر قهقرایی داشته ایم .اینجانب هم می گویم اگر دنیا عوض شده دین اسلام ومذهب پویای شیعه که عوض نشده ...چرا این همه اهمال و بی توجهی؟واقعا این بی توجهی هایی که در این خصوص از همه اهالی شهرستان،چه آنهایی که فقط مواظب حجاب خود و خانواده شان هستند،چه آنهایی که در صدر امورند و مامور جلو گیری از بدحجابی و بی حجابی هستند وچه آنهایی که بی حجابی می کنند و شئو نات را زیر پا می گذارندقابل اغماض نیست.خدا به همه دلسوزان به فرهنگ وهویت ایرانی و اسلامی از جمله حاج آقا احمدی خیر دهد.گاهی انسان فکر می کند که اگر خدای نکرده چنین افراد بااراده ومحکمی نبودند،شهرستان ارسنجان که زمانی حجاب و عفافش را به رخ دیگران می کشید و افتخار می کرد که دارای چنین افتخار عظیمی است الآن چه وضعیتی داشت؟
بعد از ظهر روز عید سعید فطر وقتی برای تفریح وشنا به گمبان ،تنهامحل شنای شهرستان ارسنجان رفتم،بادیدن صحنه هایی آه از نهادم برآمد .نگرانی ام بیشتروبیشتر شد.به محض این که به خانه برگشتم دست به قلم شدم .من وامثال بنده که کاری نمی توانیم بکنیم .خواستم شعری بگویم ندایی به من گفت سخن از شعر و پیام و موعظه گذشته ...خواستم با مسئولین تماس بگیرم نتوانستم خودم را متقاعد کنم که ملجا و تکیه گاهی هست یا نه... خواستم عده ای از مردم عادی را ببرم تا آنچه من دیده ام را ببینند گفتم شایدنیایند.صحیح هم نیست و و و... در هرحال تصمیم گرفتم متنی راتنظیم ودر اختیار تنها سایت خبری و تحلیلی شهرستان ار سنجان بگذارم شاید مخاطبان ومسئولان بخوانند،فرجی شود وکاری کنند.نمی دانم سایت ارسن نیوز چرا این مقاله را منتشر نکرد.گردن خودشان .تصمیم گرفتم که این مقاله را در اختیار سایت گرانسنگ انجمن دانش آموختگان ارسنجان قراردهم.امیدوارم همراهی بفرمایند و منتشر نمایند.به هر حال آنچه مشاهده کردم این بود.
وقتی به گمب شنا رسیدیم حدود دویست نفردر حال شنا بودند،تنها ۴۸ نفر از سلطان آباد کربال آمده بودند.صادقانه بگویم، رفتن در آب،کمی ذهن مرا از موضوع عفاف و حجاب وسخنان حاج آقا احمدی دورکرد تا اینکه پس از تقریبا دو ساعت حوالی ساعت ۵ عصر به طرف ارسنجان در حال حرکت بودیم.در کمال ناباوری مشاهده نمودم تعدادی زن و دختر،سراسیمه به طرف گمبی که حدود دویست مرد برهنه در آن در حال شنا کردن هستند می آیند.تعدادی از اینها در حال تماشای مردان بودند.نا خودآگاه فریادزدم این چه وضعی است؟چرا از خدا نمی ترسید؟چرا اینکار را می کنید؟ آنهایی که نا آگاهانه آمده اند به سرعت برگشتند ولی تعدادی از آنها در حال مقاومت بودند.چون صدای من بلند تر شد و بعضی از افراد میانسال از زن ومرد هم حمایت کردند اینها هم برگشتند.
تاسف ونگرانی ام بیشتر شد موقعی که کنار اتومبیلم رسیدیم ،متوجه شدم سه چهار وانت،تعدادی از زنها و دخترها همراه با مردها را پیاده می کنند.در این گرمای طاقت فرسا که حرکت باد،گرد وغبار خاکهای سوزان وگرم را،بوسیله قدم برداشتن عابران به هوا می برد وآلودگی را بیشتر می کرد،گروهی از زنها و مردان سراسیمه به طرف همان گمب در حال حرکت بودند.خدایا چه می بینم؟ گفتم باید کاری کنم.ازبین آنها مردی به ظاهر موجه ومیانسال رادیدم به طرفش رفتم سلامش کردم پرسیدم:ببخشید این زنها و دخترها را کجا می برید؟بنده خدا جواب سلامم را داد وگفت:می رویم شنا..پرسیدم زنها را کجا می برید؟گفت:اینها هم می خواهند همین دورو برچرخی بزنند و تفریحی کنند!
مشخص بود که بار اولشان است.اوصاف گمبان را شنیده اند و آمده اند به او گفتم برادرِمن،در پشت این سد حدود دویست نفر مرد برهنه در حال شنا هستند آنوقت شما می خواهید نوامیس خودرا برای تفریح آنجا ببرید؟گناه ندارد؟احساس مسئولیت نمی کنید؟مرد خودش را جمع کرد معلوم بود مردی درستکار اما بی اطلاع از وضع گمبان است .محکم و از سر صدق فریادزد:برگردید.. برگردید...جلو زنها را گرفت وبه یکی دوتای آنها موضوع را انتقال داد.زنها برگشتند ولی مردان رفتند.گرمای شدید اجازه ایستادن نمی داد،زنها به طرف جنوب گمب آنجایی که تلمبه ها آب می کشیدند رفتند در حالی که در رنج و عذاب و دنبال جایی بودند که تفریحی کنند و خود را از شر گرما نجات دهند...
در این فضای عطش و غبار و سراسیمگی دیگر حرف از اینها گذشته بود که چه کنم و چه نکنم.بیانات حاج آقا احمدی را در ذهنم مرور می کردم ونگران و ناراحت به خانه رسیدم.پر واضح است که مردمی که به گمب می آیند افراد درستی هستند که قصد بدی ندارند وبرای تفریح وورزش می آینداما شنیدن بیانات حاج آقا احمدی ،اوضاع و احوال شهرستان ارسنجان ودیدن چنین صحنه هایی،سوالات فراوانی را در ذهن بنده ایجادمی نمود که در اینجا فقط ۱۰ تای آن را قابل طرح می دانم.نمی دانم چه کسی باید پاسخ دهد.فقط امیدوارم بتواند اذهان خفته مسئو لین فرهنگی رابیدار کند تا کاری کنند.کاری که مرضی خدا و معصومین و مردم فهیم و بافرهنگ وبا حجاب و حجاب دوست شهرستان ار سنجان باشد.
۱-    در محل شنای مردان که هیچ حصاری هم ندارد،وصدای فریاد و شو خی های مردان تا صدها متر دورتر هم شنیده می شود،حضور زنان هرچند با حجاب چه تو جیهی دارد؟
۲-    مسئولین محترم شهرستان تاکنون چه تدابیری در خصوص جلوگیری ازاختلاط زن و مرد در اطراف گمبهای اخیر الاشاره اندیشیده و چه اقداماتی کرده اند؟
۳-    برای تهیه محل مناسبی که بانوان بتوانند در آن به شنا و وتفریح بپردازند با رعایت شئونات اسلامی چه کرده اند؟
۴-    با توجه به استقبال آحاد مردم از محل شنای مذکور،در خصوص توریسم پذیری و سازماندهی این جمعیت انبوه چه اقداماتی شده است؟
۵-    آیا راه اندازی امکانات تفریحی و وجود دکه های فروش مواد مورد لزوم استقبال کنندگان نمی تواند باعث ایجاد اشتغال و رونق اقتصادی شهرستان شود؟
۶-    چرا از این نعمت خدادادی استفاده معقول و منطقی نمی شود که بارها شاهد مرگ عزیزانمان نباشیم؟
۷-    چرا در حالیکه همواره مابین ۱۰۰ الی ۲۰۰ نفر در ساعت و در شبانه روز حدود هزارنفر برای تفریح وشنا به آنجا می روند،از امکانات ساده اولیه و غریق نجات برخوردار نیست؟
۸-    آیا حضور زنان ودختران جوان در اطراف محلی که مردان برهنه ودرحال شنا کردن هستند نشانه بی توجهی ایشان ومسئولین به نص صریح قرآن وسفارشات معصومین گرانقدر و علمای دینی واهمیت ندادن به موضوع بسیار مهم عفاف وحجاب نیست؟
۹-    وقتی چنین صحنه های عینی و واقعی آنهم در روز روشن در منطقه دیده می شود،آیا مبارزه با ماهواره وفیلمهای مستهجن وشبیخون فرهنگی که مدنظر مقام معظم رهبری است راه به جایی خواهد برد؟
۱۰-    آیا زمان آن فرا نرسیده که این تهدیدات فنا کننده را با تدبیر واقعی به فرصتهای شایسته تبدیل نماییم؟فرصتهایی که ممکن است فردا در دستمان نباشد؟  

ای که دستت می رسد کاری بکن                    پیش از آن کز  تو نیاید  هیچ  کار
سعدیا چنـــدان که می دانی بگوی                    حــــــق نباید گفت  الا آشکار ...