به کجا چنین شتابان...؟!
نویسنده: محمد فروردین چاپ پست الکترونیکی- منتشرشده در مقالهها
- خواندن 7010 بازدید
بالاخره زمستان رفت، با همه سرمایش و همه مناظر بدیعش، زمستانی که اتفاقا امسال تا سوز منفی سیزده درجه آن را نیز بعد از سالها تجربه کردیم. زمستان ارسنجان، عملا در روزهای آخر بهمن ماه دست و پای خودش را جمع میکند و جای خود را به بهار میدهد. وقتی در بوتهزارها و مراتع اطراف دریاچه نرگس و تنگ شکن، تنگرزها شکوفه میکنند، فرقی نمیکند که بیستم بهمن باشد، اول اسفند یا اول فروردین، تقویم نجومی را ما آدمها درست کردهایم که خود را گم نکنیم. یعنی در لابهلای روزها و ایام رونده و آینده، یادمان باشد که کجای زمانیم و چهکارهایم.
طبیعت اما، تقویم ویژه خود را دارد. هر وقت الوکها لباس سفید شکوفه بپوشند و «بار شیک» شوند و تنگرزها گل کنند و سرخابی، حتما بهار است. همیشه وقتی درختچههای خاردار تنگرز را در لباس سرخابی شکوفههایشان میبینم بلا استثنا یادی از شادروان مهندس عبدالغنیخان ابراهیمی میکنم وفاتحهای نثار روح زیبابینش، برای دقت ویژهای که به این طبیعت زیبا داشت. دوستانی که غزل زیبای «گل کرده اگه تنگزکت ...» را خوانده باشند، خوب میدانند چه میگویم. روانش تا ابد همدم گل و شکوفه و زیباییهای بهار باد.
باری دور نرویم، همیشه برای من، بهار در این سالها حسی دوگانه دارد. در همه عمر چهل و شش هفت سالهام یا دقیق تر بگویم از پنج یا شش سالگی که طبیعتگردی را با پرسهزدن در جنگل زیبای بناب آموختم، همواره منتظر بهارم، تا بیاید و شوق و اشتیاق به هستی را در رگهایم بدواند وسرمست از زندگیم کند. همیشه منتظرم تا با بهار بارشیکهای سفید و شقایقهای قرمز و شکوفههای سرخابی ارژنها بیایند و من حظی ببرم از این همه زیبایی و خود را در بهشت ببینم. وقتی پرندههای زیبا و پر انرژی را لابهلای شکوفهها در حال چهچهه زدن میبینم، دلم پر میکشد و غرق شوق میشوم و سبزههای زمردین پاک و تمیز زیر درختان بنه که دعوتت میکنند تا ساعتی در آغوششان لم بدهی و شاهد جاری شدن نم نمک آب از چشمه گردنه شوی و لختی «جنات تجری من تحته الانهار» را در این دنیا به تجربه بنشینی و در دلت بگویی«سبحان الله» و «فتبارک الله احسن الخالقی». این تصویر و حس خوب ناشی از آن در اولین قاب بهاری طبیعت مصفای ارسنجان است.
اما این قاب زیبا را در سالهای اخیر، تعدادی انسان ناآگاه و خودخواه و بیفکر به تصویری زشت و زننده تبدیل میکنند. کسانی که فکر میکنند خداوند جل و علا این سبزههای لطیف را آفریده تا زیر لاستیک کامیون آنها له شود، شکوفهها و شاخههای نورسته نه برای حظ بصرند، بلکه برای شکستن در هیاهوی غولهای فولادی چند ده تنی کامیون و کامیونت و وانت و سواریهای ریز و درشت. کجاست خرد ایرانی نجیبی که کاشتن و پروردن گیاه را یاری اهورا میدانست؟ کجاست تشرع دین محمدی (ص) که شکستن شاخه درخت را برابر شکستن بال فرشتگان تسبیحگوی خداوند میداند؟ وکجاست اقتدار قانون و مردانی که از هیاهوی عوام نترسند و قوانین کافی و وافی موجود را در راستای حراست از محیط زیست بی کم و کاست اجرا کنند و از طبیعت بیهمتایمان مواظبت و مراقبت کنند؟
این دو تصویر زیبا و زشت را وقتی در کنار هم میگذارم، بی اختیار به خود میگویم ما با این شتاب و عجله برای تخریب محیط زیست به کجا ره خواهیم برد؟ تا کی باید آزموده را دوباره بیازماییم و هزینههای گزاف این بیتوجهی اندکی از افراد اجتماع را چرا همه باید بپردازند؟
شاید به این دلیل است که اندکی افراد دست تخریب و تعرض به محیط زیست میگشایند و عده بیشتری از شهروندان بیتفاوت نظارهگرند.
راستی چرا عدهای با طبیعت به گونهای برخورد و رفتار میکنند که انگار که امروز آخرین روز دنیاست، سبزهها را پامال گامهای خود و چرخ خودروهایشان میکنند، درختان تر و شاخههای پرشکوفه را میشکنند، همه جا را از زباله پر میکنند و با هزار تاسف حتی دیده شد که از چاه کاریز و قنات به عنوان توالت استفاده میکنند. چرا فکر نمیکنند که خودشان و فرزندانشان، فردا و فرداها دوباره نیاز به استفاده از طبیعت و تفرج در آن دارند؟ چرا نمیخواهیم بدانیم که درخت و بوته و خار و چمن، موجوداتی زندهاند، درست مانند خودمان که خداوند لایق زندگیشان شناخته وما حق نداریم با بی توجهی نابودشان سازیم.
سخن را کوتاه کنم، سال نو را به همه طبیعت دوستان شادباش گفته و امیدوارم همه کسانی که با دیدن این همه زیبایی به وجد میآیند، خیلی فعال بهویژه در روزهای تعطیل به دامان طبیعت بروند و با زبان ارشاد و نصیحت، دیگرانی را که به حقوق محیط زیست بیتوجهند، متنبه سازند. فرصت مغتنمی است تا از فرماندار دانای شهرستان جناب آقای حسین شیری به خاطر توجه و نگاه ویژهای که به امر حفاظت محیط زیست دارند سپاسگزاری کرده و سال نو را خدمتشان تبریک بگویم. هماهنگی، تلاش و همفکری روسا و پرسنل ادارات ذی ربط، دادستان محترم شهرستان، رییس محترم دادگستری شهرستان، رییس محترم اداره منابع طبیعی و همکاران، فرمانده محترم منطقه انتظامی و پرسنل تلاشگر تحت امرشان و بهویژه رییس محترم اداره حفاظت محیط زیست شهرستان جناب آقای مهندس دستمزد و همکاران ارجمندشان که تلاش زاید الوصفی داشتند، مدیر محترم دفتر کاریزهای مزرعه عایشه و همراهان ارجمند عضو انجمنهای زیست محیطی به خصوص انجمن قلات سبز سبب شد که تحت زعامت فرماندار خردمند ارسنجان امسال طرح حفاظت از محیط زیست و مخصوصا آبهای جاری سطح شهر بهتر و جدی تر از سالهای گذشته انجام شود. از همه عزیزان و افراد موثری که شاید نامشان را از قلم انداخته باشم به نام مردم بزرگ و شایسته ارسنجان سپاسگزارم و شادی و تندرستی را برای همه عزیزان از خدای بزرگ خواهانم. به گمانم همت دسته جمعی مبادی ذیربط دولتی و مردمی که با مدیریت دلسوزانه جناب آقای حسین شیری توام بود و سبب حفاظت آبهای جاری از آلودگی توسط سودجویان کم تعداد و کم خرد شد، تمرین خوب و مانور مناسبی بود برای این که به جد تلاش کنیم تا از ورود خودروهای موتوری، چه سبک و چه سنگین به عرصههای طبیعی که اتفاقا پوشش گیاهی درخور و مناسبی هم دارند بهویژه جنگلهای بناب و تنگشکن جلوگیری شود. مردم ما هم مثل تمام اهالی متمدن دنیا اگر خواهان استفاده از طبیعت و لذت بردن از زیباییهای آن هستند، هیچ اشکالی ندارد که خودروهای خود را در حاشیه جنگل و عرصههای پوششدار گیاهی پارک کرده، سبد خوراکی و فرش و زیرانداز خود را برداشته، قدم زنان و تفرجکنان به تماشای صنع صانع و خلقت بیهمتای خداوند بروند. مانند همه جای دنیا نباید با ورود خودروهای موتوری، به جنگل و مراتع آسیب رساند. برای اینکه سالمندان و بیماران هم از لذت دیدن طبیعت محروم نشوند میشود برنامه ریزی کرد و وسلیل خاصی را مهیای کار کرد. به شرط همدلی میتوان پیش از آن که بسیار دیر شود، پوشش گیاهی بیهمتای ارسنجان را از خطر رهانید و نجات داد. بیایید به فکر فردا و فرداهای دیگر باشیم و این زیباییهای بینظیر خدادادی را همانطوری که از پدرانمان به ما رسیده به نسل فردا هدیه کنیم. یادمان باشد، امسال سال فرهنگ و اقتصاد است، با همدلی و همکاری، فرهنگ طبیعت گردی را ارتقاء دهیم و از مزایای اقتصادی آن نیز بهرهمند شویم. چنین دانایی، همت و غیرتی، بی گمان در مردم و مسئولانمان وجود دارد. امیدوارم به ظهور برسد. ان شاءالله
دیدگاه خود را درباره این نوشته با دیگران در میان بگذارید:
یا اگر در سایت عضو نیستید، میتوانید به عنوان میهمان دیدگاه خود را بفرستید: