اشعاری از مرضیه قائدی
نویسنده: مرضیه قائدی- منتشرشده در مقالهها
- خواندن 2575 بازدید
قلم
قلم کبود می کند
تن ظریف کاغذ را
وقتی دستم
به تو نمی رسد...
تکرار
تکرار می شوم
در بی رحمی زمان
مثل چهار نقطه آخر حرف هایت
که تمامی ندارد
و نقطه نقطه سطرهایم را به بند می کشد
تو در کجای این حادثه پنهانی
که رد اشک هایم را نمی گیری ...
آکورد
عزل در دست
و سکوت بر لب
نت به نت از تارهای نگاهت نواخته می شوم
بی آنکه بدانم بازیچه کدام آکوردم