درگذشت يار و همراه دانش آموختگان ارسنجاني جناب آقاي حسين رضايي - به روز می شود مطلب ویژه
نویسنده: مدیر سایت چاپ پست الکترونیکی- منتشرشده در اخبار انجمن
- خواندن 4797 بازدید
انجمن دانش آموختگان ارسنجان ضمن تسليت به خانواده اين عزيز و همشهريان گرامي مطالب دريافتي در رابطه با ايشان را با شما با اشتراك مي گذارد
رخ از اندوه مردم زرد داری؟
بگو راحت شدی از غصه و غم؟
و یا آنجا هم ، آهی سرد داری
ببینم باز هم چشمت به اینجاست ؟
که اینسان بر دل از غم گرد داری
هنوزم ،فکر دانشگاه و راهی؟
که صد ناکرده و یک کرد داری؟
اگر چه قد دنیا زخم داری
ولیکن قامتی چون مرد داری
بخواب آرام کم خور غصه یک دم
که صد سال است بر جان درد داری
دلم میسوزد ای پیر خردمند
که فکری بحر هر یک فرد داری
اسدالله رضایی
خواستم برای این بزرگ مرد، این اعجوبه بزرگ مرثیه بسرایم دیدم حیف است برای چنین شخصی مانند دیگر اشخاص مرثیه سرود، برای مردی که یادش از خاطره نمی روند و تنها و تنها از صحنه ی فیزیکی زندگی خارج شده است، مردی که کم کسی می تواند به کوه پایه ی قله غیرت و مهرورزی و مردانگی اش برسد.
مردی که سفر به رویش زایش دیگر را آغاز کرد و رفت تا به مقصود و معبود که همان قرب الهی است برسد پس این ابرمرد را باید به گونه ای دیگر سرود، پس بر حسب وظیفه ی قدرشناسی او را با غزلی زیبا بدرقه کنیم.
سحرت به خیر و خرم، تو گل هزار یادی
سفر سوال باشد تو که روی دوش بادی
بروی اگر ز دیده نروی ز خاطراتم
تو بنای صد غزل را به نهاد ما نهادی
به همان دیار و دشتی که نسیم می نوازد
دل هر پدیده ای را ببری به شعر و شادی
تو که از زمین بریدی تو که از زمان گذشتی
به چه کس سپرده ای دل که برون ز انقیادی
ز کدام در گذشتی که ز جان و سر گذشتی
تو پی کدام وصلی که برون ز انتقادی
گل من همیشه باشی گل بی فصل بی حواشی
که نوای روح سازی که سرود صبح زادی
سفرت به خیر و روشن، هدفت به کام و خرم
هنرت ستوده باشد تو همیشه بامدادی
الهیار خادمیان(صادق)
تقدیم به خانواده و فرزندان معزز آن مرحوم به خدا پیوسته
روحش شاد
از سردی دی سرو سهی قامت ما رفت
وز نکبت ایام خزان دولت ما رفت
در محنت این بوم سراسر غم و ماتم
آن پیر ستم دیده و پر طاقت ما رفت
کاشانه تهی گشت ازان شمع شب افروز
خورشید و مه و روشنی و شوکت ما رفت
آن سرو قدت خفته به خاک سیه و سرد
دور از الف قامت تو الفت ما رفت
صد سال بباید که فلک چون تو بر آرد
افسوس فلک را که دگر فرصت ما رفت
هر لحظه گلی نو به جهان دیده کند باز
غافل که ازین باغ دگر نزهت ما رفت
نوروز چو آید غم امروز خورم باز
کز انجمن لطف تو هم صحبت ما رفت
آخر قدمت مسجد و این عاقبت خیر
اجریست که بر صاحب پر همت ما رفت
حسین رضایی درگذشت
من اگر بخواهم نگاهی کوتاه به زندگی سراسر ایثار و شجاعت آقای حسین رضایی داشته باشم، می توانم گفت که وی به معنی واقعی کلمه، عالمی جهان دیده، خدمتگزاری رنج کشیده، سیاست دانی سیاسمتدار و در نهایت مردی بود به وسعت تاریخ. آقای رضایی با اینکه سواد آکادمیک نداشت، اما با هر سخنش دریچه ای تازه به سوی تاریخ و حکمت می گشود. وی در تاریخ معاصر ارسنجان جریان های بزرگ را رقم زد و در مسیر زندگی و خدمتگزاری هرگز نهراسید. بزرگترین یادگار آقای رضایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارسنجان است که در تأسیس آن مهمترین نقش را داشت و دغدغه ی رشد و بالندگی دانشگاه تا آخرین بازدم به همراهش بود و همواره می گفت: «اینک که رئیس دانشگاه ارسنجانی ست و روحیه ای سازنده دارد و دلش برای دانشگاه و ارسنجان می سوزد باید همه ی مردم با همدلی دانشگاه را حمایت کنند و نباید به کسانی که برای پُست های از دست رفته و یا به دست آوردن جایگاهی در دانشگاه سنگ اندازی می کنند فرصت داد. این دانشگاه به جان این مردم بسته است و هرکسی که بخواهد قدمی خلاف دانشگاه بردارد در حق مردم، علم و فرهنگ این سرزمین خیانت کرده است».می دانم که تاریخ معاصر به این مرد بزرگ بدهکار است، مردی که تا جان داشت، به هر کاری و هر چیزی که منفعت مردمی را در بر داشته باشد جان تازه ای می بخشید و در این مسیر هرگز چیزی برای خویش نخواست و مالی نیندوخت. یاد و نامش گرامی باد.
محمد حسین ابراهیمی
۲۹ دی ماه ۱۳۹۵
یک خاطره از دکترسید ابراهیم حسینی ریاست محترم دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت
به نام خدا
در کنار خاطرات ارزشمند فراوانی که از معاشرت و مباحثت با مرحوم جناب آقای حسین رضایی( پسر عمه گرامیم) دارم حیفم آمد که یکی را بازگو ننمایم تا ما ارسنجانی ها برای همیشه به بزرگ مردان خود ببالیم و افتخار نمائیم.
تقریبا ۱۸ سال قبل مرحوم پرفسور مشیری استاد دانشگاه تهران و رئیس انجمن جغرافیای ایران و پروفسور عابدینی به نمایندگی از وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و شورای عالی انقلاب فرهنگی برای ارزیابی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارسنجان به شهرمان آمده بودند. اینجانب در آن زمان معاونت آموزشی دانشگاه را بر عهده داشتم و انها را همراهی و وضعیت دانشگاه و شهر را برایشان توضیح میدادم .
در حین گزارش و بازیدی که آنان از شهر و دانشگاه داشتند و انها که تنها عرض و طول شهر را دیده بودند از گزارش اینجانب احساس کردند که شاید در بیان ارزش های این شهر غلو شده و به قول معروف «خالی بندی» می کنیم ، به طوری که جناب دکتر عابدینی این جمله را به زبان آورد و به آقای دکتر مشیری هم اظهار کردند . من که از این قضیه ناراحت بودم و موضوع را به مرحوم حسین رضایی اعلام کردم .در ان وقت خوابگاه دانشگاه ساخته نشده بود و این نمایندگان محترم میهمان منزل مرحوم حاج عطاء اسکندری بودند و مرحوم حسین رضایی به انجا امدند و با انها شروع به صحبت کردند. انها که از صحبتهای مرحوم رضایی بوجد امده بودند پرسیدند که جناب آقای رضایی شما سفیر و یا رایزن فرهنگی ایران در کدام کشورید که جواب شنیدند در ایران خدمت می نمایم که دیگری پرسید در کدام دانشگاه تدریس می نمائید که پاسخ شنیدند که من با انگشت نامه هایم را امضاء می نمایم، آنها متوجه موضوع نشدند و از من پرسیدند یعنی چه که من هم پاسخ دادم ایشان با سوادی هستند که به مکتب نرفته اند. آنگاه بود که دکتر عابدینی به دکتر مشیری فرمودند من حرف امروز خود را پس می گیرم.
*****
پیام قدردانی هادی رضایی فرزند مرحوم حسین رضایی
با سلام و احترام، از همه کسانی که بذل محبت کردند و در این ضایعه با ما به هر طریقی همدردی کردند سپاسگزاری می کنم. ما حقیقتا شرمنده انسانیت و بزرگواری همه دوستان و مردم بزرگوار ارسنجانیم. خدا را شاهد می گیرم پدرم در عمرش جز خیرخواهی و کمک به رفع مشکلات مردم و بخصوص ارسنجانی ها اولویت دیگری نداشت. مردم برای او سنگ تمام گذاشتند و ما زیر دین ایشانیم که امیدوار به توفیق ادای آن هستیم.
از بدو تاسیس انجمن دانش آموختگان ارسنجان پدرم با علاقه مطالب آن را دنبال می کرد و نظرش بر این بود که تاسیس این انجمن اتفاقات مهمی در ارسنجان رقم زده و اثرات آنرا سالها بعد مردم متوجه می شوند. پدرم همیشه می گفت افرادی که این انجمن را تاسیس کرده اند همگی خانواده دار و با اصل و نسب اند و با دلسوزی کار می کنند و لذا همیشه به ما توصیه داشتند که هر جا که لازم است در خدمت و تابع بزرگان انجمن باشیم.
*****
خاطره ای از مرحوم درباره تاسیس دانشگاه آزاد ارسنجان
زمانی که برای تاسیس دانشگاه ارسنجان اقدام کردیم نیاز به تایید آقای هاشمی بود. آقای روحانی نیا نماینده اردکان رابطه خوب و صمیمانه ای با ایشان داشت. من از ایشان خواستم به اتفاق خدمت آقای هاشمی در مجلس برویم. وفتی رفتیم آقای روحانی نیا از تاریخ و اصالت شهر ارسنجان با ایشان مفصل گفتند و نظر ایشان جلب شد. ایشان زیر نامه ای که تقدیم ایشان کرده بودیم خطاب به دکتر جاسبی نوشتند: آقای دکتر جاسبی، توجه فرمایید! و اینگونه شد که دکتر جاسبی فرمان تاسیس دانشگاه آزاد ارسنجان را صادر کردند و ارسنجان اولین بخش کشور بود که صاحب دانشگاه شد.
*****
خداحافظ ای یاردیرینه ام
خداحافظ ای مانده درسینه ام
خداحافظ ای یادگارصبور
خداحافظ ای قهرمان صبور
خداحافظ ای گلشن روزگار
خداحافظ ای رفتی اندرمزار
خداحافظ ای باتو بودم بسی
خداحافظ ای کس نجویم کسی
خداحافظ ای چون تورامحرمی
خداحافظ ای کس نباشدغنی
خداحافظ ای اسوه روزگار
خداحافظ ای شهررا بی قرار
خداحافظ ای پایداری به دین
خداحافظ ای انقلابی چنین
خداحافظ ای عرصه چون تنگ بود
ولایت برایت چوپررنگ بود
خداحافظ ای سجده های تورا
به نیکی ببردند پیش خدا
خداحافظ ای باصفاوبا وفا
خداحافظ ای خدمتت بی ریا
برای شادی روح حسین رضائی صلوات
حاج سید علی آقا نعمتی
*****
انالله وانا الیه راجعون
گرچه ازهرماتمی خیزدغمی
فرق دارد ماتمی با ماتمی
فرزندان ارزشمندزنده یاد حاج حسین رضایی
بانهایت تاسف وتاثروباقلبی آکنده از غم واندوه،درگذشت ورحلت پدربزرگوارتان که حق وحقوق بی شماروغیرقابل توصیفی برگردن مردم شهرستان ارسنجان داشته و دارندواز نیکو صفتان ونیک اندیشان پرتلاش واز تلاشگران صدیق وخدوم بی مزد ومنت ویکی ازبزرگ مردان تاریخ ارسنجان بودندرابه محضر شریف شما،خانواده گرانقدروسایربازماندگان معزز وهمه مردم قدرشناس شهرستان تسلیت وتعزیت عرض نموده وبرای شماگل های معطرکه تربیت شده دست مبارک آن رادمردی که سرچشمه ی تواضع ،فروتنی، مهربانی،تلاش درجهت خدمت به همنوع،تعهد،اخلاص،صفاوصداقت وهمه خوبی هابودند،صبرجمیل واجرجزیل وبرای روح متعالی آن دلسوزخستگی ناپذیری که ارسنجان بسیاری از داشته ها وافتخارات امروزش رامدیون زحمات طاقت فرسای آن بزرگ مرد وارسته وعزتمندمی باشدرااز درگاه لایزال خداوند عزت بخش خواهانم.
ایمان دارم که علیرغم فقدان وجودی این مردمخلص وفداکار،نامشان به بلندای نام پرافتخار ارسنجان برای همیشه تاریخ برجریده عالم ثبت وخدمات شایان و درخور توجه وتلاش های صادقانه ی وافرایشان در ذهن مردم فهیم،فرهیخته وقدرشناس شهرستان ارسنجان باقی خواهدماندو روح بلندشان در فردوس برین باشهدا،صلحا،ابرارومقربان درگاه الهی متنعم وهمنشین است.
هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شدبه عشق
روحشان شاد،یادشان گرامی و راه پرافتخارشان مستدام باد.
ارادتمندوقدرشناس زحمات خالصانه ی پدربزرگوارتان:
نظرخادم الحسینی
*****
شنیدن پرواز روح ملکوتی مرد بزرگ و با تقوا و ایمان مرحوم حاج حسین رضایی ارسنجانی باعث تالم و تاسف اینجانب شد او مردی مرد و جوانمردی پایبند به اصول مردانگی و دوستی و رفاقت و انسانیت و خدمتگزار صدیق در همه شئون بخصوص به مردم ارسنجان بود فقدانش به خانواده محترم و تمام ارسنجانیهای با غیرت و خودم تسلیت میگویم روحش شاد و مرامش برقرار باد
یوسف کمالی سروستانی شهردار اسبق ارسنجان
*****
خانواده محترم رضايي
با سلام
مشيت الهي بر اين تعلق گرفته كه بهار فرحناك زندگي را خزاني مأتم زده به انتظار بنشيند و اين بارزترين تفسير فلسفه افرينش در فراخناي بي كران هستي و يگانه راز جاودانگي اوست.
درگذشت جناب اقاي حاج حسين رضايي را خدمت خانواده محترم رضايي و مردم فهيم ارسنجان تسليت عرض نموده براي اين عزيز سفر كرده از درگاه خداوند متعال مغفرت و براي كليه بازماندگان محترم صبر جميل و اجر جزيل خواهانم.
دكتر محمد مهدي اسكندري
*****
خدايا دگر چشمه خالي مبادا
وگلهاي زنبق خيالي مبادا
و بي تابي يك غروب مشوش
دگر قسمت اين اهالي مبادا
دنبال واژه اي مي گشتم تا بتوانم قبل از نام آقاي حسين رضايي بكار برم
واژه اي كه ايثار و از خودگذشتگي ، دورانديشي و آينده نگري، تلاش براي آموختن و آموزاندن و از همه مهمتر تفكري فراتر از زمان و مكاني كه در آن حضور داشت را به همراه داشته باشد و از طرفي آنچه از حرفه و تخصص نيز آموخته ام و در ايشان ديده ام را در آن بگنجانم
"كارآفرين اجتماعي "
شايد مناسب ترين واژه براي بزرگ مردي است كه امروز از دست داديم
روحت شاد كارآفرين اجتماعي ، حسين رضايي گرامي
محسن نصيري
*****
تا آنجا گه من اطلاع دارم مرحوم حاج حسین رضائی و برادرشان حاج محمد(پدر محمد جواد) از نیکان روزگار خویش بودند.
من در سالهای انقلاب توسط حاج امیر حسن شاهی( امیر نورعلی) به منزل حاج محمد رفت و آمد داشتم و بزرگواری هایش را از یاد نمی برم ولی متآسفانه او در حادثه ای فوت نمود و حاج حسین عمر نسبتآ طولانی داشت از برادر دیگرشان( حاج علی) اطلاع چندانی ندارم و انصافآ اینان عاشق خدمت به جامعه و توسعه اقتصادی، اجتماعی فرهنگی ارسنجان بودند.
عشق به خدمت اینچنین افراد معمولی با سواد کلاسیک کم را در منش و روش سرآمد روزگار خویش نموده بود هر چند در گذشته بزرگان دیگری نیز بوده و اکنون هم هستند ولی همسوئی با انقلاب اسلامی و پناه دادن به انقلابیون و یاری رسانی بعدی به جامعه ، مسئولین و مردم از ویژگی‌های این بزرگواران بود.
اینان بحمدالله فرزندان شایسته ای دارند و جای خالی آنان را پر خواهند نمود.
مرحوم حاج حسین نسبت به انجمن دانش آموختگان ارسنجان اهتمام جدی داشت و چند بار با من تماس گرفت.
آقا محمد هادی در شیراز و محمد جواد در تهران همراهی و همکاری ارزشمندی داشته اند.
قطعآ عزیزانی هستند گه با شناخت و آشنائی فراتر خواسته حضرتعالی را اجابت نمایند.
من نیز اگر توفیق دیدار با آنان را داشتم یادآوری خواهم نمود از جمله جناب دکتر سید محمد ناظم السادات شاهد بخشی از کوشش ایشان در اخذ مجوز و راه اندازی دانشگاه آزاد بوده اند.
شاد و تندرست باشید
سید محمد حسین حسینی
*****
دوستان،همکاران و اساتید گرانقدرم
ضمن عرض احترام
از الطاف بی کران شما که حقیر را در شرایط تلخ درگذشت پدرم تنها نگذاشتید صمیمانه سپاسگزارم.
و از خداوند متعال جزای خیر برای شما مسالت دارم.
مرحوم حسین رضایی از بانیان اصلی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارسنجان تمام سالهای عمر خود را صرف امور خیر و‌مردم نموده و‌خود را متعلق به مردم می دانست ، تلاش فراوان ایشان در خدمت رسانی عمومی رزومه ای شایسته را بجا گذاشته است ،وی با مجاهدتهای فراوان در دوران مبارزات انقلابی و روحیه ای مبارز و‌حق طلب تا لحظه آخر دست از اهداف خویش برنداشت و بدلیل درجه تقوا و‌پرهیزگاری و آگاهی از وداع خویش ،از قبل هماهنگی های مراسم خود را برنامه ریزی نموده و به اطلاع اطرافیان رسانده بود و این افتخار را در کنار تمام بزرگی خویش در خاطرات باقی گذاشت که در صحن مسجد جامع ارسنجان که زمین آن موقوفه خانوادگی وی نیز بوده است در حین مراسم ، دار فانی را وداع گفتند.
روحش شاد و یادش گرامی باد
علی محمد رضایی
*****
برای مرحوم حسین رضایی
این شهر هنوز هم تو را میخواهد
یک مرد بزرگ و بی ریا می خواهد.
دلواپس مردمان این آبادی.
این خاک هنوز کدخدا می خواهد.
چارواره ي بالا را آقاي وحيد اسكندري شاعر خوش ذوق ِ هم ولايتي ، به ياد شادروان رضايي سروده اند
*****
انالله واناالیه راجعون.خبرتاسف باردر گذشت بزرگمردمردنامی ارسنجان مرحوم زنده یادحاج حسین رضایی اعلی الله مقامه الشریف را دریافت کرده وسخت متا ثرشدم.خدایش بیامرزاداوراوبا اولیاء اللهش محشوربفرمایدکه همواره درراه اعتلای ارسنجان و خدمت به مردمان پاک نهادآن سامان تلاش کرد.قطعاثمره آن همه مجاهدتهای غریبانه و گمنام درمسیر خدمات ماندگاراوبه ارسنجان و پیگیری احداث بناهای عام المنفعه وایجادارگانهاو خصوصااستقرارفرمانداری شهرستان ارسنجان و همراهی درایجاددانشگاه آزاد این دیار باقیات الصالحاتی برای آن فقیدسعیدمحسوب میگردد.رحمت و رضوان الهی براوباد.اینجانب ازسرسوزو اخلاص رحلت آن رادمردعرصه پاکی و خدمتگزاری رابه عموم مردم ارسنجان خصوصافامیل محترم رضایی وبویژه فرزندان انمرحوم تسلیت عرض نموده ضمن علودرجات عالیه بهشتی برای وی وصبربرمصیبت وارده برای بازماندگان از درگاه ربوبی شادی روحش و همنشینی با اولیای الهی را برایش مسئلت می نمایم.
سيد محي الدين حسيني
دیدگاه خود را درباره این نوشته با دیگران در میان بگذارید:
یا اگر در سایت عضو نیستید، می‌توانید به عنوان میهمان دیدگاه خود را بفرستید: