مشعله صبحگاه - پیشنهاد برگزاری گردهمایی آتی در ارسنجان پیرامون مسئله آب

من نفهمیدم که چرا فقط صداي داد بی آبی رو ميفهميم و چاره اي از کسي شنيده نشد؟ چرا توي اين سالهايي که بارها هشدار داده ميشد که آب نيست هيچکس جرات نکرده يه برنامه و راه حلي بده؟ خب آدم همه تا اندازه اي فهم و درک داره و خيلي ساده ميتونه بفهمه که اين مشکل نيست يه فاجعه به تمام معنا و درست و حسابيه.بحث از کم آبي نيست.بحث از نبود مايه حيات و فراموش شدن جامه و تمدن ارسنجان و زيبايي هاي اينجا هست!!!!حالا ديگه چرا اين همه تامل و کوتاهي و صبر ميکنيم.جاي سوال داره!!!!!

سلام و درود
عرض سلام و خداقوت به آقای فروردین و همه دلسوزان شهرمان ارسنجان

اگر باران به کوهستان نبارد

به سالی دجله گردد خشک رودی

بی شک مهمترین و اساسی ترین موضوع قابل بحث در مورد ارسنجان مسئله آب است والفبای آبادانی.
به امید سربلندی ارسنجان و ارسنجانی یاحق

سهند جان سلام
به عقیده من اصلا مشکل ما خشکسالی و کم بارانی نیست. با توجه به اطلاعاتی که شفاها دریافت کرده ام، مشکل، حفر بی رویه چاههای آب جهت مصارف کشاورزی و غالبا غیر قانونی است. مصرف بی رویه و بدون حساب و کتاب منجر به این امر شده است، وگرنه خشکسالی در دهه های پیشین وجود داشته است و بحث امسال و این چند سال نیست. در مقاطع مختلف تاریخی خشکسالی و تر سالی می آید و می رود، اما مدیریت منابع آب مسئله ایست که این سالها فراموش شده است.
به عقیده من عمق فاجعه مشخص نیست، چرا که طبق نظر مشاور عالی سازمان آب کشور، اگر منابع آب زیر زمینی خشک شود، حتی اگر تمام سالهای بعد ترسالی بشود، دیگر فایده ای نخواهد داشت، چرا که خاک حالت اسفنجی خود را از دست خواهد داد و تا 1600 سال اگر بارندگی صورت بگیرد، دیگر خاک به حالت اولیه باز نخواهد گشت. آنطور که من شنیده ام، تنها سه چاه عمیق از مجموع چندین چاه باقی مانده که آب شرب شهر را تأمین می کند و آن هم تا کی خدا می داند، شاید امسال شاید دو سه سال دیگر، و آن وقت خواهد بود که باید آب را از شهرهای دیگر با تانکر برای ما بیاورند، حال از کدام شهر خدا می داند. آن موقع دیگر نه کشاورزی رواج خواهد داشت، نه باغ و قنات و نه دیگر حیات وحش.
تعارف ندارد. دیدیم که زاینده رود خشک شد، دریاچه ارومیه و دریاچه های دیگر خشک شدند و معلوم نیست آیا دیگر روزی برسد که زاینده رود دوباره زنده شود.
به عقیده اینجانب می بایستی تمام مردم و گروه ها و بخصوص انجمن دانش آموختگان ارسنجان، جلسات فوری و اضطراری در این خصوص تشکیل بدهند.
اگر جلوی فاجعه گرفته نشود، آنوقت به نقطه ای خواهیم رسید که دیگر اگر باران به کوهستان هم ببارد، دیگر دجله چنان رودی نشود، و به قول شاعر، آب رفته به جوی بازگردد، بیچاره ماهی کوچک که مرده است....

دوست و برادر عزیزم جناب آقای رضایی عرض سلام و درود
از اطلاعات سودمندی که در اختیار بنده و دیگر خوانندگان قرار دادید سپاسگزارم.
بنده هم معتقدم که مطابق فرمایش شما ریشه بیشتر مشکلات شهرمان از جمله معضل خشکسالی در ضعف و گاهی موارد سوء مدیریت در استفاده از منابع میباشد.امید است با بررسی های تخصصی و یاری همشهریان فهیم از طریق همین سایت و برگزاری همایش و ....... در آینده شاهد ارسنجانی آباد و مترقی باشیم.
با آرزوی سربلندی ارسنجان و ارسنجانی
یا حق

درود جناب فروردین. مشکل شماره یک ارسنجان مسئله کم آبی ست.

برگرفته از گزارش دکتر ناظم السادات از گردهمایی کارآفرینی ارسنجانیها در شیراز
پاسخ به یک پرسش: این نشست‌ها چه سودی بر تولید کار دارد؟
برخی می‌پرسند که کارآفرینی نیازمند پول است و برگزاری نشست و گفتگو دردی را دوا نمی‌کند. آنها می‌گویند باید به‌دنبال چاره واقعی بود و پول آورد، با حرف و نشست کار درست نمی‌شود. برای پاسخ به این پرسش‌ها یک مثال شاید پاسخگو باشد. فرض کنید که برای برطرف کردن کمبود‌های صنعتی شیراز همهٔ امکانات فنی و حساب‌های بانکی شرکت هواپیماسازی بویینگ آمریکا یا خودروسازی بنز آلمان را با کشتی و هواپیما به این شهر یا یکی از شهرها در دیگر کشورهای همانند شیراز بیاوریم و نصب کنیم.
چنان‌چه شیوه مدیریتی ما همین باشد که بوده، با چند درصد احتمال امکانات نصب شده می‌توانند پاسخگوی مشتریان این شرکت‌ها در جهان باشند؟ حال ما می‌خواهیم با کارگران و کارفرمایان خودی و همان سود بانکی ٪۳۰ و پارتی‌بازی و رانت‌خواری‌ها و اختلاس ‌های دیده شده در کشور خودمان و کشورهای همانند، این سرمایه‌ها را به حرکت درآوریم. به احتمال فراوان از ساز و برگ‌های نصب‌شده بهره‌برداری درستی نخواهد شد و پس از مدتی، بسیاری از آنها کهنه و ویران خواهد شد و کاری درست نخواهد شد.
بسیاری از کشورهای خاورمیانه در گذر چند دهه گذشته، صدها هزار میلیارد دلار نفت و گاز فروختند. اگر این پول‌ها به درستی سرمایه‌گذاری می‌شد، امروز در ردیف برترین کشورها بودیم. چرا نیستیم؟ چرا پول درد بیکاری را درمان نکرد؟ پاسخ آن است که ما به اندیشه پول‌ساز و کارآفرین نیازمندیم نه به پول مفت. هزاران میلیارد پول برای کشاورزی و خشکسالی هزینه شد. با این پول هنگفت ما برق مجانی را تحویل دادیم تا آب از دل زمین به بیرون کشیده شود و صرف تولید میوه‌هایی شود که در بسیاری اوقات جز گندیده شدن فایده دیگری نداشتند.
بنابراین مردم ایران و بسیاری از کشورهای جهان سوم بیش از آن‌که نیازمند پول باشند، نیازمند اندیشه تولیدگرا هستند. ما نیازمند آنیم تا بتوانیم با یکدیگر سازگار باشیم تا شرکت‌هایمان در پی اختلاف‌ها یکی پس از دیگری نابود و ورشکسته نگردند. ما نیازمند آنیم که با همکاری دولت و قوه قضاییه فساد و رشوه و اختلاس ریشه‌کن شود. ما نیازمند آنیم تا اندیشمندان و فقهای ما ریشه ربا را در اقتصاد کشور بخشکانند. ما نیازمند اتحادیه‌های نیرومند کشاورزان و دیگر گروه‌ها هستیم تا رقابت را جایگزین رانت کنیم. پس ما درد پول نداریم، درد نداستن برنامه و راهبردهای کارآفرین داریم. از قضا، پول نفت، ما و بسیاری از کشورهای خاورمیانه را دچار فساد اداری، رانت، تنبلی و کم‌کاری نموده است. ما بیش از هر چیزی نیازمند آنیم تا دردهای رفتاری و فرهنگی خود را درمان کنیم. اگر چنین کردیم مدیران کارآفرین خواهند توانست بیکاری را از میان بردارند.
نشست با کارآفرینان اندیشه‌های کارآفرین را تقویت می‌کند. یکی از شرکت‌کنندگان می‌گفتند که اگر در میان این جمع چهارصد نفره ما یک جوان انگیزه پیدا نماید و شیفته گفته‌های آقای حاج رضا ابراهیمی و یا مهندس نصیری و دیگران شود و به‌سوی کارآفرینی برود، چه بسا بتواند هزاران نفر را به کار گمارد. در چنین نشست‌هایی ما به دنبال ایجاد انگیزه در دل و روح آنانی هستیم که خداوند توانایی کارآفرینی را در آنان نهاده است.
پیام پایانی
دوستان، خواهران و برادران گرامی، کمبود و نبود آب ریشه زندگانی و آبادانی را می‌خشکاند. ارسنجان و توابع آن بدون داشتن آب تفاوت چشمگیری با یک کویر خشک ندارند. هر روز که می‌گذرد و ما برای آب چاره‌اندیشی نمی‌کنیم، ویرانی شهر و آبادی خودمان را سال ها نزدیک‌تر می‌نماییم.
باید برداشت آب از پمپ ها را مدیریت کرد. باید چاره‌اندیشی نمود تا با حفظ زندگی مردم و کمک‌گرفتن از دولت، آب‌های بیشتری را در دل زمین نگه‌داشت. نیازمند آنیم تا جنگل و مراتع پیرامون هر شهر و به‌ویژه ارسنجان گسترش یابد. برای نیل به این هدف بزرگ با ما همراه باشید. عبور از این گذرگاه سخت، نیازمند همدلی‌های شما در گردهمایی‌های بعدی است. کوشش آن است که برخی از گردهمایی‌ها تخصصی باشد تا بتوان به نتیجه‌های دلخواه دست یافت. امید است که بتوانیم برای هم‌اندیشی بیشتر، دوباره در خدمت دوستان و همشهریان گرامی باشیم.

شاد و پیروز باشید
دکتر سید محمد جعفرناظم السادات

سلام جناب ابراهیمی و جناب رحیمی
از اینکه نقد خود را به صحبت های بنده ارائه کردید تشکر می کنم ولی امیدوار بودم اگر نقد شخصی به بنده دارید به صورت خصوصی پیام خود را ارسال کنید که انصاف همین را می گوید.
این که بنده خواهان روشن شدن جهت گیری انجمنی هستم که عضوش می باشم چیز بدی است؟
اقای اسکندری هم بخشی از نظر اینجانب را داشته است و نشان می دهد فقط مشکل بنده نمی باشد.
من از شما دوستان منصف می پرسم به غیر این چهار فامیل محترم که بنده برای تک تک آنها ارزش زیادی قائل هستم چند درصد از دیگر فامیل ها بوده اند؟
آیا اسیب شناسی یک انجمن که به درستی و صداقت تشکیل شده از همین ابتدا کار بدی است؟
آیا پرخاش و تند روی علیه یک نفر که نظرش را اعلام کرده کار درستی می باشد؟
این طور می خواهید اجماع نخبگان را بدست آورید؟
بنده هنوز احساس نکردم که این انجمن دارد به بی راهه می رود ولی این علامت ها علامت های بدی می باشد.
این که می گویید حول چند نفر نبوده بفرمایید سخنرانهای این جلسه و مجری چه فامیل هایی داشتند تا بدانید حرف بنده درست است.و لطفا جواب دهید و فرافکنی نکنید.
در ضمن من گفتم اقراد موثری هستند یعنی من این سخنرانها و مجری محترم را قبول دارم ولی نظرم این بود که در جمع های بعدی از نفرات بیشتر و متنوع تری استفاده شود.
آیا این جمع توان این را نداشت از روستاییان محترم که در شیراز حضور دارند هم دعوت کند؟
ممکن است پاسخ داده شود ما دعوت عمومی کردیم حالا این سوال مطرح می شود که چرا بقیه دعوت شما را اجابت نکردند؟
اینها همه نشان از دلسوزی امثال من برای انجمن دارد که دوستان خواهشا به دیده انتقام جویی به مطالب من نگاه نکنند.
در ضمن از جناب ابراهیمی و جناب رحیمی بابت عنایتی که به مطالب من داشتند تشکر می کنم و اگر از مطلب من برداشت بدی کردند از این عزیزان عذرخواهی می کنم.
موفق باشید

با سلام خدمت دوستان عزیز.بنده حقیر حدود 1 سال است که درمورد فضاهای سبز شهری در مناطق خشک و نمیه خشک مطالعه دارم و گونه های مناسب قابل کاشت در فضای شهری این مناطق بویژه ارسنجان را مورد بررسی قرار داده ام...در ضورتی که این بنده حقیر کمکی ناچیز به فضای شهر و کاهش مصرف آب در این شهرستان از دستم بر میاد من در خدمت اساتید بزرگوار هستم.