پسوند «-َکی»/æki:/ و «کی»/ki:/ در چند واژۀ ارسنجانی

در برخی کتاب‌های دستور زبان فارسی، دربارۀ این پسوند، توضیحات و مثال‌هایی آورده‌ شده است، اما موارد مذکور در این کتاب‌ها معمولا قید و مختوم به «-َکی» هستند؛ در حالی‌ که در لهجۀ ارسنجانی این واژه‌ها هم «قید» هم «اسم» و هم «صفت»اند. در ارسنجانی، هم‌ واژه‌های مختوم به «-َکی» دیده می‌شود هم واژه‌های مختوم به «کی»؛ و نکتۀ جالب دیگر این‌که در کتاب‌های دستور، در این واژه‌ها، حرف پیش از پسوند «-َکی» واکه است؛ در حالی‌ که، در واژه‌های ارسنجانی، این حرف گاهی همخوان است.

در این پژوهش، علاوه بر معرفی بیش از بیست واژه از این دست، ساختار این واژه‌ها نیز بررسی شده است و از جمله با بیان دلایلی، پسوند آخر واژۀ «الکی» /ælæki:/ ، «-َکی» /æki:/ تشخیص داده شده است و نه «ی» /i:/

در ادامه مطلبِ آقای سید عبدالعلی هاشمی از بخش پیوست‌ها می توانید فایل کامل مقاله ایشان را دانلود کنید.