هر دم از عمر می رود نفسی

چون نگه می کنم نمانده بسی

با سلام و احترام خدمت همشهریان ارجمند
بی تردید مهمترین عامل رشد و پیشرفت، حمایت و همدلی است و همین التفات و توجه شما نسبت به مجموعه عکسهای ورزشی  ارسال شده بود که حقیر را بر آن داشت تا ترغیب شوم و سری دوم این مجموعه را در سایت انجمن دانش آموختگان به اشتراک بگذارم.

دراواخرنیمه ی دوم دهه ی ۱۳۴۰ گروهی از دانش آموزان دبیرستانی دست در دست هم داده ودرباغچه یا زمینی که از زراعت افتاده بود، زمین والیبالی را درابعاد قانونی مهیا میکردند و تور والیبال را به دوچوب می بستند وعصرها و روزهای تعطیل بازی میکردند.هنوزبازی فوتبال درارسنجان رونق نیافته بود و بدین رو دانش آموزان برای تماشا گرداگرد زمین حلقه میزدند.