امروزه یوهانس کپلر٬ ریاضیدان و ستاره شناس آلمانی قرون ۱۶ و ۱۷ میلادی را نخستین کسی می دانند که مکانیک مدارهای فضایی را بررسی کرد و قوانین آن را نوشت. وی که در رصدخانه سلطنتی امپراتور بوهمیا، رودولف یازدهم، استخدام شده بود، در موقعیتی استثنائی قرار داشت. انبوهی از داده های رصدی دقیق "تیکو براهه" در دسترس وی بود. کپلر مدل زمین مرکزی براهه را باور نداشت و می‌دانست که مدل خورشید مرکزی کپرنیک با قوانین ریاضی و نتایج تجربی رصدی سازگاری خوبی دارد. اما او که بسیار مذهبی بود و باورهای کهن دینی درباره زمین مقدسی که مرکز گیتی پنداشته می شد، در ژرفای وجودش لانه داشت به سختی می‌توانست خود را به پیروی از این مدل جدید وادارد و از دیگر سو نیز نمی‌توانست آنچه را که می‌دید نادیده انگارد.

یکی از عوامل تحول روحی و گرایش معنوی در زیارت قبور و ابنیه های مقدس مذهبی و غیر مذهبی ، فضای معنوی حاکم بر اینگونه اماکن می باشد. پرداختن به دلایل تقدس و ایجاد اینگونه حالات از بخش های قابل بحث است. با توجه به ادراک جغرافیایی ومکاتب فکری پیرامون آن یعنی تحلیلی- فضایی ، رفتاری  و  ساختاری می توان به نقش مهم آن در ایجاد همبستگی و  وحدت معنوی پی برد. ادراک به طور کلی یک فرآیند آگاهی‏ است که در نتیجه اطلاعات دریافت شده از دنیای واقعی(محیط طبیعی و انسانی) به وسیله دریافت‏ کننده‏های ادراکی در ذهن فرد ضبط می‏ شود. و سپس در رابطه با دخالت عوامل گروهی- فرهنگی و قومی ارزشیابی و تفسیر شده و آنگاه در شکل‏ گیری تصاویر و نقشه‏ های ذهنی فرد نقش اساسی را ایفاء می‏کند.