A+ A A-

از جمال‌آباد تا انگلستان

به دلایل نامشخصی فتحلی شاه قاجار مالیات جمال‌آباد را به میرزا نورالدین که تبعهٔ انگلیس بوده است می‌بخشد و مقرر می‌شود به طور موروثی این مزیت در خانوادهٔ ایشان برقرار بماند. از قرار چند سال مالک جمال‌آباد حاجی امین‌الضرب بوده و هر سال سفارت انگلیس مبلغ مالیات را از ایشان مطالبه می‌کند وایشان نمی‌پرداختند  تا این که میرزا محمّد خان  فرزند مرحوم میرزا نورالدین به ایران برمی‌گردد و پیگیر وضعیت می‌شود. سند ذیل ناظر بر این جریان است:

دنبالهٔ نوشته...

روزشمار انقلاب در ارسنجان و توابع

«در دو ماه گذشته ارسنجان هر روز شاهد تظاهراتی بود که در بسیاری از روزها تعداد شرکت کنندگان آن بیش از ۳۰ هزار تن میرسید در جریان این تظاهرات مردم اسامی چند خیابان مدرسه و میدان را تغییر دادند و نام رهبران مذهبی و سیاسی خود را بر آنها نهادند نیروهای انتظامی ارسنجانی را ترک کرده اند و شهر از طریق خودیاری مردم اداره میشود و رهبری اداره کنندگان متعهد را روحانیون طراز اول و روشنفکران برعهده دارند و دوشنبه این هفته دستجات عزای ملی تظاهراتی در ارسنجان سعادت آباد علی آباد کمین برگزار شد. » این مطلب در روزنامه کیهان مورخه ۱۳۵۷/۱۰/۲۵ درج شده بود.در ادامه انعکاس قسمتی از اخبار انقلاب اسلامی در ارسنجان و توابع در کتب و نشریات و روزنامه ها درج گردیده است:

دنبالهٔ نوشته...

وقايع اتفاقيه و ارسنجان

« اين كتاب، در باره اوضاع ايران در سال‏هاى ١٢٩١ تا ١٣٢٢ گزارش‏هايى را در بر دارد كه آنها را فردى ايرانى و تابع انگلستان به انگيزه نگاهبانى از منافع دولت متبوع خود سامان داده است. دولت انگليس وى را بر «وكالت‏خانه» خود در شيراز گمارد و او از ديد قانونى و اخلاقى موظف بود كه منافع آن را پاس بدارد و گزارش‏هايى را از اوضاع اقليم فارس (ولايت‏هاى جنوبى ايران) گرد آورد و به كمك مأموران و «خُفيه نويسان» خود هر هفته يا هر ماه يك بار آنها را به سفارت انگلستان بفرستد تا وزارت خارجه اين كشور بر پايه گزارش‏هاى وى، اوضاع ايران (دروازه هند) را بپايد و مأمورانش را در اين باره آموزش دهد و امپراطورى استعمارى كشورش را پاسدارى كند، اما به هر روى او به پيشرفت و دگرگونى اوضاع ايران نيز دل بسته بود. حكومت انگليس بر پايه همين گزارش‏ها و آگاهى به نفرت ملت ايران از حكومت قاجار، در جنبش آنان براى برپايى عد الت‏خانه، پشتيبانيشان مى‏كرد و درهاى سفارت‏خانه‏اش را به روى آنان مى‏گشود تا با برافتادن آن حكومت رو به زوال و پيوستن به محرومانى كه به زودى به قدرت مى‏رسيدند، بر سفره آنان بنشيند و هم‏چنان محترم بماند. نام و نشان نويسنده اين گزارش‏ها، دانسته نيست. »

دنبالهٔ نوشته...

نفر بیست وپنجم پله

«تقسیمات کشوری در ایران، یعنی تقسیم کشور به ایالات، ولایات، استان‌ها و شهرستان‌ها و…، سابقهٔ طولانی از عهد باستان دارد. برآمدن هر نظام سیاسی همراه با ایجاد سازمان‌های اداری و سیاسی خاصی بوده است و این امر از دوران ماد و هخامنشی و تقسیم ایران به شهرها و ساتراپی‌ها تا پس از اسلام، که سازمان ولایات و ایالت به مرور در ایران شکل گرفت و گسترهٔ سترگ ایران به بخش‌های مختلفی تقسیم شد، با فراز و نشیب‌هایی پی گرفته شده است. در این میان، گاه حدود مرزها اندکی آن سوتر و این سوتر تغییر یافت؛ اما به‌ رغم این جابه‌جا شدن‌های فراوان، ساختارهای اصلی تقسیمات کشوری حفظ شد و ایران در پیکرهٔ اصلی خود همواره خراسان و سیستان، آذربایجان و کردستان، لارستان و فارس و… را در بر می‌گرفت. در نگاه کلی، نظام و ساختار تقسیمات کشوری در دوره‌های مختلف با تغییر حد و حدود و تعاریف همواره پابرجا بوده است ... »

دنبالهٔ نوشته...

عصر حجر


دوران پارینه‌سنگی یا « دوران کهن‌سنگی/ عصرحجر (Stone Age)/ عصر غارنشینی یکی از دوران‌های زندگی انسان و همزمان با ۱.۰۰۰.۰۰۰ سال تا ۱۵.۰۰۰ سال پیش. این دوران به دوره پارینه‌سنگی زیرین، دوره پارینه‌سنگی میانی و دوره پارینه‌سنگی بالایی تقسیم می‌شود . از عمر انسان و انسان‌نماها بر روی زمین حدود چهار میلیون سال می‌گذرد. در حالیکه زندگی اجتماعی انسان، پیشینه‌ای در حدود ده هزار سال دارد. اگر این زمان چهار میلیون ساله را به مقیاس کوتاه نماییم و آنرا تنها یکسال فرض کنیم، آنگاه می‌توان گفت که انسان ۳۶۴ روز از عمر یکساله خود را بصورت انفرادی و یا در دسته‌های متفرق اما نزدیک به هم سپری کرده و فقط در آخرین روز اسفندماه به زندگی اجتماعی روی آورده است.»

دنبالهٔ نوشته...

کشتی دست در بغل

در تمامی تاریخچه های ورزش کشتی ایران کشتی دست در بغل و یا دسته بغل به عنوان یکی از مشهورترین نمونه های کشتی ایران و ورزش خاص شهر ارسنجان معرفی شده است و از ارسنجان به عنوان یکی از مناطق مشهور کشتی ایران یاد میشود. بررسیهای مختلف نشان میدهد که این ورزش در شهر کاملا رایج بوده و در مراسمهای مختلف و اعیاد به صورت تفننی یا رقابتی برگزار می شده است . در سالهای نه چندان دور گذشته  نمایندگانی از شهرمان در رقابتهای کشوری کشتی های محلی  حضور داشتند و عمدتا در این رشته دارای مقام بودند.

دنبالهٔ نوشته...

قدیمی ترین آداب و رسوم ثبت شده مردم ارسنجان


اشیای تاریخی، حامل بار اطلاعاتی بسیاری هستند که برای افراد معمولی جامعه، ارزشمند نیستند اما برای یک باستان شناس و یا مورخ تاریخ، بسیار حائز اهمیت می باشد. یک استخوان تاریخی، یک تکه پارچه پوسیده شده از هزاران سال پیش و یا در مورد بنا، یک تل باستانی، جنبه زیبایی و هنری خاصی ندارند بلکه دارای یک قدمت تاریخی می باشند که می توان با استفاده از علم روز، و بکارگیری دانش، اطلاعات بسیاری از دوران تاریخی را بیرون کشیده و دانش تاریخی بشر را افزایش داد. اشیا یافت شده در شهرمان اطلاعات زیادی از شیوه زندگی و فرهنگ قدیم به ما میدهند نوشته ذیل در خصوص یکی از قدیمی ترین شیوه شادی در مراسمهای آیینی و یا عروسی در ارسنجان است.

دنبالهٔ نوشته...

شقا و تیموران

«برخی از یادمان‌های (باستان) ارزش بسیاری نزد کارشناسان و باستان‌شناسان داشته و گشایشی در تاریخ و مطالعات فرهنگ ایران دارد. تَل تیموران ارسنجان که نمونه‌ای از این دست به شمار می‌آید و از آن با نام فرهنگ شقا تیموران نام برده شده است ... تَل‌های باستانی ارسنجان به ویژه تل تیموران مهم‌ترین سرچشمهٔ (منابع) شناخت فرهنگ‌های عیلامی در پارس (سرزمین‌های بلند) هستند ... تل تیموران از تپه‌های باستانی پیش از تاریخ است که از ۲۵۰۰ سال پیش از میلاد مسیح وجود داشته است. این تپه در ارسنجان و در یک کیلومتری باختر (غرب) روستای کوشک جای گرفته است. در این تپه، گورهای وابسته به دوران پیش از تاریخ وجود داشته که بازمانده‌های مِفرغی زیادی مانند، انگشتر، گردنبند، سنجاق و تندیس‌‌های کوچک جانوران در آن دیده شده است. همچنین سفال‌هایی نقش شده به رنگ‌های خاکستری و سرخ که ارزش بسیاری نزد باستان‌شناسان دارد در این تل پیدا شده است. این تپه دارای اندازه‌ای ۲۰۰ در ۱۴۰ متر و بلندای ۶ متر است.  در سال ۱۳۳۱ تا ۳۹ به وسیلهٔ پرفسور لویی واندنبرگ پیدا و بررسی شد و در مُردادماه ۱۳۵۵ با شمارهٔ ۱۲۵۷ در سیاههٔ (فهرست) یادمان‌های ملّی ایران به ثبت رسید… سفال‌های به دست آمده در تل تیموران همانند سفال‌های به دست آمده در تپهٔ «کیان» و سفال‌های گورستان «الف تپه سیَلک» کاشان است.»

دنبالهٔ نوشته...

میراث ارسنجان

«میراث فرهنگی به کلیهٔ آثار باقی‌مانده از گذشتگان گفته می‌شود که دارای ارزش فرهنگی باشد. این آثار می‌تواند دربرگیرندهٔ آثار ملموس (مانند بناهای باستانی) یا آثار ناملموس (مانند آداب و رسوم یک منطقه) باشد که امروزه در حفظ آن برای آیندگان می‌کوشند.
میراث فرهنگی منحصربه‌فرد، غیر قابل جایگزینی و در میان نسل‌ها از ارزش و احترام برخوردار است. چیزهای کوچک‌تر ازجمله آثار هنری و دیگر شاهکارهای فرهنگی در موزه‌ها و گالری‌های هنری گردآوری می‌شوند در حالی که برخی دیگر هم‌چون بناهای باستانی در مجموع یک میراث فرهنگی شناخته می‌شود.»

دنبالهٔ نوشته...
عضو این خبرخوان RSS شوید