هر شاخصه ای که در یک شاعراست حتما در دیگران هم هست اما بیشتر یا کمتر دارد. به لحاظ این که شاعرالهی ازعاطفه ای قوی وروح لطیف کا رآ مد بر خوردارست .خشونت و خشونت طلبی با روحش سازگار نیست .
زشتی ها و بی عدالتی ها را بر نمی تابد، در خصیصه های مثبت و انسانی، بدون شک شاعرتوانمند ترازدیگران است . تنها شاخصه ای که می توان گفت درشاعروجود دارد و دردیگران وجود ندارد ،شاخصه ی الهام است که شامل شاعران جوششی می شود نه شاعران کوششی. شاعران کوششی با قوه ی عقل و دانش آموخته های کلاسی کلمات را کنار هم قرارمی دهند، صورت شعری درست می کنند . این ها شاعران صنعتی می باشند . شاعران الهامی چه بسا که کلاس ندیده باشند .اما توسط قوه ی الهام و معرفت ذاتی خویش شعر می سراینداین گونه شاعران سراغ شعرنمی روند شعر به سراغشان می آید.