در ۱۸ کیلومتری ارسنجان در دامنه جنوبی ارتفاعات كوه خم (دالنشین) و در پائین دست روستا یی زیبا دشت كم وسعتی گسترده شده است كه به دریاچه طشك ختم می شود در بین روستا  تا تالاب طشت ابگیرهایی وجود دارند که به گمبان معروفند .

همه ما می دانیم که مشکل اصلی شهرستان ارسنجان در وحله نخست اشتغال و پس از آن و متاسفانه نبود وحدت همگانی در پدید آوردن اشتغال مناسب براساس اوضاع واحوال موجودشهرستان می باشد.از جمله افراد متعددی که  در این خصوص دغدغه زیادی دارند واحساس مسولیت می نمایند نقش حضرت حجه الاسلام حاج آقا احمدی از همه بارزتر وبیشتر است.ایشان در هر مناسبتی و از هرفرصتی استفاده می نمایند تا به نحوی شایسته مشکلات شهرستان را مرتفع نمایند .بیانات فصیح وی در خطبه های نمازجمعه موید این موضوع بسیار مهم می باشداینجانب افتخار وسعادت آن را دارم که در نمازجمعه شرکت می نمایم.آنچه مسلم است اینکه این روزها دغدغه بیشتر ایشان مشکلات ومعضلات فرهنگی شهرستان است .ضمن اینکه از فحوای کلامشان به خوبی می توان دریافت که صحبتهایشان پیرامون موضوعات فرهنگی،بی ارتباط با موانع ومشکلات اشتغال در شهرستان نمی باشد.

امروز دوّم ماه مبارک است، من هم که از آداب این ایّام شریف – که می‌تواند باالقوه فرصت خوبی برای تمرین آدمیّت باشد و خویشتن‌داری در برابر آرزوهای اژدهای نفس و پرهیز از آزردن آدم‌ها و آفریده‌های خدای حکیم - فقط نخوردن و نیاشامیدن را بلدم – به قول ارسنجانی‌های نازنین، از شیوه‌کشی فقط فوکوو (fookow) زدن را یاد گرفته‌ام - از گرمای هوا و کووار (koowar)، گل و گل عرق می‌ریزم و هوس آب خنک و آب‌تنی در گمبان کردم و یادم آمد که آقای اسماعیل ابراهیمی گیشنی، (عمدا و عالما و عامدا این واژه گیشنی را می‌نویسم تا هم این جناب ابراهیمی با خیلی از اسماعیل‌های دیگر اشتباه نشود و هم این واژهٔ زیبا شاید در نوشتار جا بیفتد و تکرار شود) استاندار گمبان گله‌مند بود که برای ما هم چیزی بنویس.