جویباری ز نشاط، کوله باری ز امید
سایه ساری به بلندای ابر سپید
زیر خورشید محبّت که همان حلقه ی دل های شماست
می نماید به افق های بلند،
سبزه زاری که به سر سبزی این خاطره هاست.

شعر از: مهندس سیّد جواد حسینی

دومین همایش دانش آموختگان ارسنجان در سال (۹۳) جایگاه تجلّی آثار هنرمندانی بود که ریشه در خاکی کهن و جوانه درکل جهان زده اند. در عرض پوزش از دیگر هنرمندان خوب این شهر ذکر این نکته ضروری است که در زمانی اندک ، با امکاناتی محدود گزینش افرادی از میان مردمی که نیمی هنرمند و نیمی هنر پرورند ، چاره ای جزانتخاب نماینده ای از هر فامیل نبود . امید است این " نمایشگاه بی فراخوان"  که در حقیقت موزه ی کوچکی بود ، فتح بابی باشد جهت گام های والاترو اقدامات مهم تر و برنامه ریزی شده تر . به علّت کثرت هنرمندان و آثار ، معرفی به صورت یک جا امکان پذیر نمی باشد بنابراین در این بخش به معرفی اجمالی هنرمندان بخش خوشنویسی و نسخه های خطی می پردازیم . برخود لازم می دانم یادی هم ازاستاد ارجمند مرحوم دکتر محمّد حسین اسکندری بنما یم زیرا که شیفته ی چنین اقداماتی بود و اعتقاد داشت که

" سهم اهل ادب و اصحاب هنردر حفظ تاریخ یک منطقه بیش از مورّخین است. "

دومین گردهمایی دانش آموختگان ارسنجان و برپایی نمایشگاه جانبی آن، به لطف خداوند و مساعدت افراد صاحب ذوق در روز جمعه ۲۵ اردیبهشت (۱۳۹۴ ه.ش) در سالن پیام مخابرات شیراز، به مناسبت روز بزرگداشت خانواده برگزار خواهد شد.

"میرزا محمّد ابراهیم موسوی ارسنجانی، صاحب قلعه ی سادات"                     نویسنده: سیده نجمه موسوی

میرزا محمّد ابراهیم فرزند میرزا محمّد جعفر ایقان ، از کارگزاران حکّام فارس در اواخر قرن سیزدهم و اوایل قرن چهاردهم هجری بود . شخصیّت میرزا محمّد ابراهیم از ابعاد گوناگون علمی ، سیاسی ، معنوی ، نوع دوستی و ... قابل بررسی می باشد . امّا بهترین توصیف را جلال الدّوله ، حاکم فارس – نوه ی مشترک ناصرالدّین شاه و امیر کبیر – در باره ی ایشان بیان می نماید :
آن که رعایت حال و آسودگی و فراغ بال اشخاص را شیوه خدمت گزاری به ضمیمه ی دعاگویی پیوسته عادت و پیشه ی خود ساخته و اوقات شبانه روز خود را به خدمت دولت مصروف می سازد ...

با بچّه‌ها جلو قلعه مشغول توپ بازی بودیم. دخترها هم روی سکوی داخل دالان عروسک بازی می‌کردند، ناگهان اصغرآقا نوه‌ی ننه عبدالله را دیدیم که نفس نفس زنان از سرپیچ به طرف ما می‌دوید. لحظه‌ای بازی متوقّف شد، اصغرآقا با عجله دستی برای همه تکان داد و دوان دوان وارد قلعه شد و از پلّه‌ی داخل دالان به پشت بام رفت.