تاثیر زبان فارسی بر زبان های بومی پاکستان

سلام.متشکّرم.توفیق شما و دیگر عزیزان را خواستارم.

مقاله خوبي بود

خيلي اطلعات خوبي داد. با تشكر

خواهر ارجمند سرکار خانم دکتر زمانی.از اظهار نظر و لطف شما متشکّرم. متأسّفانه فقط مقدّمه مقاله در سایت گذاشته شده است. خودم فقط همان اوایل مراجعه کردم و گمان میکردم به تدریج تمام متن خواهد آمد.نمیدانم مجدداً به این سایت مراجعه میکنید یا خیر.کاش آدرستان را داشته باشم و کلّ مقاله را برایتان ارسال کنم. نظر سرکار برایم از آن جهت هم ارزشمند است که میدانم بر زبان اردو تسلّط کامل دارید. باز هم سپاسگزارم و از اینکه خیلی دیر لطف شما را پاسخ میدهم پوزش میطلبم

سهند عزیز.از محبّت شما سپاسگزارم.کاش arsanjan.org فقط مقدمه دو مقاله بنده را در سایت قرار نداده بود.اصل مطالب در هر دو مقاله نیامده است.اطمینان دارم زحمتی که برای تهیّه آنها کشیدم ابتر نمیماند و خوانندگان و مراجعه کنندگان بهره بیشتری میبردند. ای-میلتان را برایم به نشانی که در سایت گذاشته ام ارسال کنید تا اگر مایلید و فرصت خواندن دارید تمام هر دو مقاله را برایتان ارسال کنم.
سلامت و شادکام باشید.به عزیزانمان سلام بنده را برسانید.

با درود و سپاس بابت این نوشتار زیبا،
از دید زبانشناسی نیز هر سه زبان فارسی، اردو و پشتو جز زبانهای هندوایرانی میباشند و طبیعی است که دارای واژگان مشترک بسیار باشند. اما در این مبان زبانهای فارسی و پشتو (به همراه کردی، بلوچی،دری، تاجیکی و ...) جز شاخه زبانهای ایرانی و زبان اردو (به همراه هندی، بنگالی، سانسکریتی و ...) جز شاخه زبانهای هندی می باشند، بنابراین دور از انتظار نیست اگر پشتو به فارسی نزدیک تر باشد تا اردو.
اگرچه به دلیل برتری سیاسی طولانی مدت ایرانیان، بیشتر زبانهای اطراف کمابیش تحت تاثیر زبان فارسی قرار گرفته اند، اما نمی توان هر واژه مشترک بین فارسی/اردو یا فارسی/پشتو را دارای ریشه فارسی دانست. چرا که بسیاری از واژگان پیش از شروع مهاجرت اقوام آریایی شکل گرفته و پس از مهاجرت به همان شکل یا با اندکی تغییر مورد استفاده قرار گرفته اند. موارد اینچنینی نه تنها در زبانهای نزدیکی همچون فارسی و پشتو بلکه در خویشاوندان دورتری همانند زبانهای اروپایی نیز قابل دیدن است.
به عنوان نمونه واژگانی همچون سگ، گاو، ستاره، دختر، پدر، مادر و ... به شکلی کمابیش یکسان در زبان انگلیسی (یکی از زبانهای اروپایی، که همچون فارسی جز زبانهای هندواروپایی می باشد) به کار برده می شود. طبیعی است که نمی توان این واژگان را واژگانی فارسی دانست که وارد زبان انگلیسی شده اند. بلکه شکل گیری این واژگان مربوط به زمانی است که اقوام آریایی در یکجا سکونت داشته اند و پس از مهاجرت هنوز آنها را بکار می برند.

کیوان عزیز.از اظهار نظری که کرده اید ممنونم.متأسّفانه سایت فقط مقدّمه نوشتار بنده را استفاده کرده و اصل مطلب نیامده استودر مورد مطلب دوم بنده نیز چنین شده است.شاید مقاله های بنده از حوصله سایت خارج باشد یا سایت ظرفیّت محدود دارد و معذور است.آنچه در مورد ریشه های مشترک گفته اید صحیح ولی در مورد زبان پشتو، اگر کلّ مقاله را بخوانید ، ضمن اینکه در مقدّمه هم عرض کرده ام زبانشناس نیستم ، احتمالاً تصدیق خواهید کرد پشتو شاخه ای از فارسی بوده است.در مورد اردو هم باید گفت که اگرچه اصل سانسکریت بوده ولی واژه فارسی در بسیاری از موارد جانشین سانسکریت شده .نمیدانم مطالعات شما در مورد اردو و پشتو چقدر است و آیا زبانشناسی تحصیل کرده اید یا خیر ولی در صورت تمایل ای-میل تان را به آدرس بنده ارسال کنید تا مقاله را برایتان ارسال کنم.
از اینکه اینقدر دیر از اظهار نظرتان تشکّر میکنم عذرم را بپذیرید.
شاد و کامروا باشید.